- Należy bezwzględnie obserwować pakiet mleczny, aby zagwarantować, że będzie on funkcjonował zgodnie z oczekiwaniami. Być może potrzebne będzie dostosowanie konkretnych elementów, takich jak ilość mleka, która może być przedmiotem negocjacji organizacji.
- Najlepszym sposobem zbilansowania podaży i popytu jest pozostawienie tej kwestii przetwórcom i rolnikom dostarczającym im mleko. W takiej sytuacji wdrożenie pakietu mlecznego jest istotną kwestią.
- Może to zapewnić rolnikom pewne bezpieczeństwo co do sprzedaży mleka.
- Wdrożenie pakietu może zachęcić rolników do inwestycji, jeśli dzięki temu ich pozycja w łańcuchu stanie się silniejsza, a warunki dostaw mleka – lepsze.
- Innowacje w dziedzinie rozwoju produktów - Opracowanie nowych produktów i marek mleczarskich opartych na przyrodzie i krajobrazie. Sery ChNP – niewielkie wahania
- Edukacja i szkolenia na temat radzenia sobie z przyszłymi wyzwaniami (w tym minimalizacji wpływu na środowisko i norm dobrostanu zwierząt)
- Zachęty dla inwestycji. Program dla zagranicznych inwestorów, aby inwestowali w rozwój produkcji mleka i wołowiny w zagrożonych regionach.
- Europejski Program na rzecz Rozwoju Mleczarstwa w celu stymulowania współpracy międzyregionalnej i międzynarodowej pomiędzy rolnikami i przetwórcami mleka (spółdzielnie powinny tutaj odegrać pewną rolę).
- Dopłaty do hektara na rzecz ochrony siedlisk i różnorodności biologicznej pastwisk o naturalnych utrudnieniach (dopłaty do ONW (drugi filar), dopłaty do ochrony krajobrazu i przyrody (drugi filar), specjalne płatności dodatkowe (pierwszy filar), rolników należy zachęcać do tworzenia organizacji producentów w celu zbudowania silniejszej pozycji i opracowywania dodatkowych inicjatyw w łańcuchu, w celu zbiorowej sprzedaży mleka z obszarów o naturalnych siedliskach).
- Ustanowienie spółdzielni mleczarskich, aby wzmocnić siłę przetargową, rozwijać rynki i produkty oraz ograniczać ryzyko.
- Wdrożenie zrównoważonych praktyk w gospodarstwach mleczarskich (opracowanie gamy instrumentów na rzecz poprawy zrównoważoności na szczeblu gospodarstw, opracowanie systemów wsparcia decyzji, nadzór nad systemami i umiejętnościami zawodowymi w celu wyszkolenia konsultantów w zakresie wsparcia decyzji podejmowanych w gospodarstwie w dziedzinie zrównoważoności).
- Stymulowanie przetwórców mleka do opracowania programu zwiększającego zrównoważoność w oparciu o zachęty z rynku. Celem tego działania jest zachęcenie rolników i przetwórców mleka do połączenia sił z organizacjami konsumentów, NGO i dystrybutorami w celu organizacji wspólnych działań na rzecz bardziej zrównoważonych systemów rolnych i produktów mleczarskich, w tym dopłat dla rolników postępujących zgodnie z wysokimi normami.
- Ograniczenie wpływu na środowisko poprzez zwiększenie produkcji mleka na tych obszarach – inicjatywy popierające produkcję biogazu w oparciu o gnojowicę mogą być jednym ze sposobów lepszego wykorzystania składników odżywczych.
- Wsparcie oznaczeń (np. ChNP czy ChOG) w celu wsparcia prób tworzenia zrównoważonej wartości. Jeśli wzrośnie zapotrzebowanie na mleko biologiczne, wsparcie na rzecz przekwalifikowania się na produkcję mleka biologicznego i opracowania produktów może okazać się skuteczne w ONW, a także zagwarantować dodatkową zrównoważoną wartość.
- Zmiana pokoleniowa: UE może ułatwić zmianę właściciela poza rodziną poprzez ustanowienie funduszu pożyczkowego, który zapewni pożyczki dla młodych rolników na korzystnych warunkach. Poprzez takie programy UE może zmotywować starsze pokolenie do zaprzestania działalności i przekazania gospodarstw młodym rolnikom. W ten sposób UE może umożliwić rozwój strukturalny, niezbędny dla ciągłości rolnictwa w sektorze. Obowiązujące programy rozwoju obszarów wiejskich uwzględniają takie inicjatywy. Niemniej jednak, biorąc pod uwagę aktualną strukturę i zakres funkcjonowania i stosowania ich w indywidualnych państwach członkowskich, takie inicjatywy wydają się niewystarczające, aby zapewnić rozwój opłacalnego i dostatniego sektora mleczarskiego w dłuższej perspektywie. Wyjaśnieniem tej sytuacji może być to, że ww. inicjatywy wymagają współfinansowania ze strony państw członkowskich, dlatego też należy uwzględnić finansowanie ich przez UE.