Światowe ceny żywności spadały w grudniu poniżej poiomu sprzed roku

Indeks spadł już o 17,0% w porównaniu z rekordowym poziomem odnotowanym w marcu 2022 r. i jest o 1% poniżej poziomu z grudnia 2021 r.

Jednak w całym 2022 roku Indeks wyniósł średnio 143,7 punktu, co oznacza wzrost w porównaniu z 2021 rokiem aż o 18 punktów, czyli o 14,3 procent.

Według FAO w grudniu spadły światowe ceny olejów roślinnych, zbóż i mięsa, przy lekkim odbiciu w górę cen cukru i przetworów mlecznych.

Indeks cen olejów roślinnych FAO wyniósł średnio 144,4 punktu w grudniu, co oznacza spadek o 10,3 punktu (6,7 procent) w stosunku do listopada i osiągnięcie najniższego poziomu od lutego 2021 r. Spadek indeksu w grudniu był spowodowany niższymi międzynarodowymi notowaniami olejów: palmowego, sojowego, rzepakowego i słonecznikowego. Światowe ceny oleju palmowego spadły o prawie 5 procent po krótkotrwałym ożywieniu w poprzednim miesiącu, głównie dzięki powolnemu światowemu popytowi importowemu, pomimo niższej produkcji w głównych krajach produkujących olej palmowy z powodu nadmiernych opadów.

Tymczasem światowe ceny oleju sojowego wyraźnie spadły, głównie ze względu na pozytywne perspektywy sezonowego wzrostu produkcji w Ameryce Południowej.

Jeśli chodzi o oleje rzepakowy i słonecznikowy, ceny na rynkach międzynarodowych spadły odpowiednio ze względu na dużą podaż światową i ograniczony popyt importowy, zwłaszcza z Unii Europejskiej.

Niższe ceny ropy naftowej wywierały również presję na notowania światowych olejów roślinnych. W całym 2022 roku wskaźnik cen olejów roślinnych FAO wyniósł średnio 187,8 punktu, co oznacza wzrost o 22,9 punktu (13,9 procent) w stosunku do 2021 roku i ustanowienie nowego rekordowego rocznego poziomu.
 
Indeks cen zbóż FAO wyniósł średnio 147,3 punktu w grudniu, co oznacza spadek o 2,9 punktu (1,9 procent) w stosunku do listopada, ale nadal o 6,8 punktu (4,8 procent) powyżej wartości z grudnia 2021 r.

Ceny eksportowe pszenicy spadły w grudniu, ponieważ trwające zbiory na półkuli południowej zwiększyły dostawy, a konkurencja między eksporterami pozostała silna.

Światowe ceny kukurydzy również spadły z miesiąca na miesiąc, głównie za sprawą silnej konkurencji ze strony Brazylii, chociaż pewne wsparcie stanowiły obawy związane z suszą w Argentynie.

Pod wpływem skutków ubocznych z rynków kukurydzy i pszenicy światowe ceny zarówno sorgo, jak i jęczmienia również spadły. Z kolei zakupy dokonywane przez azjatyckich nabywców i aprecjacja waluty w stosunku do dolara amerykańskiego w niektórych krajach eksportujących spowodowały wzrost międzynarodowych cen ryżu w grudniu.

W całym 2022 roku indeks cen zbóż FAO osiągnął nowy rekordowy poziom 154,7 punktu, co oznacza wzrost o 23 punkty. 5 punktów (17,9 proc.) od 2021 r., przewyższając o 12,5 pkt (8,8 proc.) poprzedni średni roczny rekord odnotowany w 2011 r.

Światowe ceny kukurydzy i pszenicy osiągnęły nowe rekordy w 2022 r., średnio odpowiednio o 24,8 i 15,6 proc. średnie z 2021 r., podczas gdy ceny eksportowe ryżu były średnio o 2,9 procent wyższe od poziomów z 2021 r.

Wzrost indeksu cen zbóż FAO w 2022 r. był spowodowany wieloma czynnikami, w tym znaczącymi zakłóceniami na rynku, zwiększoną niepewnością, wyższymi kosztami energii i nakładów, niekorzystnymi warunkami pogodowymi u kilku kluczowych dostawców oraz utrzymującym się silnym globalnym popytem na żywność.
 
Indeks cen mięsa FAO w grudniu wyniósł średnio 113,8 punktu, co oznacza spadek o 1,4 punktu (1,2 procent) w stosunku do listopada, co oznacza szósty z rzędu miesięczny spadek, ale pozostał o 2,8 punktu (2,5 procent) powyżej poziomu z poprzedniego roku.

Do spadku indeksu w grudniu przyczyniły się niższe światowe ceny mięsa wołowego i drobiowego, częściowo zrównoważone wyższymi cenami mięsa wieprzowego i baraniego. Międzynarodowe ceny mięsa wołowego spadły pod presją większej podaży bydła rzeźnego w kilku dużych krajach produkujących i słabego globalnego popytu na dostawy średnioterminowe. Tymczasem ceny mięsa drobiowego spadły, ponieważ możliwości eksportowe były więcej niż wystarczające, aby zaspokoić popyt importowy na dostawy punktowe, pomimo niepowodzeń w produkcji spowodowanych nasilonymi ogniskami ptasiej grypy. Z kolei światowe ceny mięsa wieprzowego wzrosły, wspierane przez solidny, przedświąteczny popyt wewnętrzny, zwłaszcza w Europie, podczas gdy ceny mięsa owczego wzrosły z powodu wahań kursów walut.

W całym 2022 roku indeks cen mięsa FAO wynosił średnio 118,9 punktu, co oznacza wzrost o 11,2 punktu (10,4 procent) w stosunku do 2021 roku, co oznacza najwyższą średnią roczną zarejestrowaną od 1990 roku.

Wskaźnik cen produktów mlecznych FAO wyniósł w grudniu średnio 139,1 pkt., co oznacza wzrost o 1,5 pkt. (1,1 proc.) w stosunku do listopada, odnotowując wzrost po pięciu miesiącach kolejnych spadków i przekraczając o 10,1 pkt. (7,9 proc.) swoją wartość sprzed roku.

W grudniu międzynarodowe ceny sera wzrosły, głównie w wyniku silnego globalnego popytu importowego i nieco ograniczonej dostępności eksportowej w związku z wysoką wewnętrzną sprzedażą detaliczną i sektorem usług, zwłaszcza w Europie Zachodniej. Z drugiej strony, międzynarodowe ceny masła spadły szósty miesiąc z rzędu, czemu sprzyjał utrzymujący się słaby światowy popyt importowy oraz dostępność odpowiednich zapasów krajowych na pokrycie krótkoterminowych potrzeb. Tymczasem międzynarodowe ceny mleka w proszku nieznacznie spadły, ponieważ niższe ceny w Europie Zachodniej, spowodowane głównie słabym popytem na dostawy spot, przeważyły wzrosty notowań dostaw z Oceanii, odzwierciedlające przede wszystkim aktywne zakupy z Azji Południowo-Wschodniej i zmiany kursów walut.

W całym 2022 roku wskaźnik cen produktów mlecznych FAO wynosił średnio 142,5 punktu, co oznacza wzrost o 23,3 punktu (19,6 procent) w porównaniu z 2021 rokiem i odnotowuje najwyższą średnią roczną w historii od 1990 roku.

Indeks cen cukru FAO wynosił w grudniu średnio 117,2 punktu, co oznacza wzrost o 2,8 punktu (2,4 procent) w stosunku do listopada, odnotowując drugi z rzędu miesięczny wzrost i osiągając najwyższy poziom od sześciu miesięcy. Grudniowy wzrost międzynarodowych notowań cen cukru związany był głównie z obawami o wpływ niekorzystnych warunków pogodowych na plony w Indiach, drugim co do wielkości producentem cukru na świecie, oraz opóźnieniami w zgniataniu trzciny cukrowej w Tajlandii i Australii.

W całym 2022 roku wskaźnik cen cukru FAO wynosił średnio 114,5 punktu, co oznacza wzrost o 5,1 punktu (4,7 procent) w stosunku do 2021 roku i osiągnął najwyższą średnią roczną wartość od 2012 roku.