Szkodnik ten należy do grupy stosunkowo szybko rozmnażających się, zwłaszcza we Francji i w Niemczech odnotowano jego nowe ogniska. Działaniami do jakich dąży C.E.P.M jest jednak położenie kresu kwarantannie. Zabiegi zwalczania często nie dawały pożądanych efektów, a walka ze szkodnikiem nie przynosiła pozytywnych skutków. W państwach, których stonka nie jest szkodnikiem kwarantannowym nie odnotowano znaczących strat z tego tytułu, ponadto walka w indywidualne sposoby przynoszą takie same efekty, a jest zależna wyłącznie od potrzeb producenta, tym samym mniej uciążliwa. PZPK jest więc za zmianą systemu w zwalczaniu stonki kukurydzianej. Dąży się do poszerzenia dostępnych na rynku środków zwalczania stonki z zachowaniem specyfiki każdego z członkowskich państw. Na efekty propozycji zlikwidowania kwarantanny trzeba będzie jednak poczekać, ponieważ Komisja Europejska nie odpowiedziała na propozycje.
Eksperci państw dyskutują, aby określić jakie zmiany muszą zajść w istniejących przepisach. Istnieją dwa kierunki w podejściu do zwalczania tego szkodnika. Pierwsza dotyczy krajów zainfekowanych, a druga zaś krajów, które nie są zainfekowane. Największy nacisk jednak nakłada się na kraje tzw. przejściowe, jakimi są w tej chwili Francja i Niemcy. Istotne jest, aby nie pozostawić tych państw osamotnionych, jednocześnie obłożonych obowiązkami zwalczania stonki kukurydzianej, co mogłoby być w ich przypadku dość uciążliwe. Opóźniające się dyskusje były przyczyną nalegania C.E.P.M na Komisję Europejską celu uzyskania informacji na temat zmian jakie są przewidywane. Nalega się, aby zmiany uwzględniały ekonomiczną sytuację producentów kukurydzy, a także wpływ proponowanych środków na ich dochody.