Indeks cen żywności spadł nieznacznie w lutym

W konsekwencji indeks obniżył się o 18,7 proc. w stosunku do szczytu, jaki osiągnął w marcu 2022 r.

Tylko nieznaczny spadek indeksu w lutym wynikał z silnego odbicia cen cukru, co prawie w całości zniwelowało niższe ceny wszystkich pozostałych grup towarów wchodzących w skład indeksu.

Indeks cen cukru FAO wynosił w lutym średnio 124,9 punktu, co oznacza wzrost o 8,1 punktu (6,9 procent) w stosunku do stycznia, osiągając najwyższy poziom od lutego 2017 roku. Lutowe odbicie było głównie związane z rewizją w dół prognozy produkcji cukru w Indiach na lata 2022/23, co osłabiło perspektywy eksportu na bieżący sezon. Obawy związane z mniejszą dostępnością eksportową z Indii przy silnym światowym popycie importowym dodatkowo wspierały światowe ceny cukru. Jednak dobre postępy zbiorów w Tajlandii i obfite opady w kluczowych obszarach upraw Brazylii zapobiegły większemu miesięcznemu wzrostowi cen. Spadek międzynarodowych notowań cen ropy naftowej oraz cen etanolu w Brazylii również przyczynił się do ograniczenia presji wzrostowej na światowe ceny cukru.

Indeks cen mięsa FAO wyniósł w lutym średnio 112,0 pkt. i był nieznacznie niższy (0,1 pkt i 0,1 proc.) od stycznia i o 1,9 pkt (1,7 proc.) niższy od wartości sprzed roku. W lutym międzynarodowe ceny mięsa drobiowego spadły ósmy miesiąc z rzędu, odzwierciedlając obfite globalne dostawy w porównaniu z mniejszym popytem importowym, pomimo wybuchów ptasiej grypy w kilku wiodących krajach-producentach. Z drugiej strony, międzynarodowe ceny wieprzowiny wzrosły, wsparte obawami rynku dotyczącymi niskiej dostępności wieprzowiny gotowej do uboju w obliczu rosnącego popytu wewnętrznego w Europie. Tymczasem ceny mięsa wołowego były stabilne, po ciągłych spadkach od czerwca 2022 r., ponieważ poprawa zakupów importowych, zwłaszcza z Azji Północnej, doprowadziła do stosunkowo dobrego zrównoważenia światowego popytu z bieżącymi dostawami. Międzynarodowe ceny mięsa owczego również pozostały zasadniczo niezmienione.

Indeks cen produktów mlecznych FAO wynosił w lutym średnio 131,3 punktu, co oznacza spadek o 3,6 punktu (2,7 procent) w porównaniu ze styczniem i 10,2 punktu (7,2 procent) poniżej analogicznego miesiąca ubiegłego roku. W lutym spadek indeksu był spowodowany niższymi cenami wszystkich produktów mlecznych, przy czym najbardziej gwałtowne spadki dotyczyły masła i odtłuszczonego mleka w proszku (OMP). Utrzymująca się słabość globalnego popytu importowego, zwłaszcza na dostawy krótkoterminowe, przyczyniła się do spadków cen, pomimo zauważalnego w ostatnich tygodniach wzrostu zakupów ze strony Azji Północnej. Ponadto zwiększone dostawy eksportowe, w tym zapasy masła, sera i OMP, w Europie Zachodniej, gdzie sezonowe dostawy mleka w ostatnich miesiącach kształtowały się powyżej odpowiednich średnich miesięcznych, również wpłynęły na światowe ceny eksportowe.

Indeks cen olejów roślinnych FAO wyniósł w lutym średnio 135,9 punktu, co oznacza spadek o 4,5 punktu (3,2 procent) w porównaniu ze styczniem i najniższy poziom od początku 2021 r. Utrzymująca się słabość indeksu wynikała z niższych światowych cen oleju palmowego, sojowego, słonecznikowego i rzepakowego. Międzynarodowe ceny oleju palmowego spadły w lutym trzeci miesiąc z rzędu, głównie z powodu utrzymującego się słabego globalnego popytu importowego, pomimo sezonowo niższej produkcji z głównych regionów uprawy w Azji Południowo-Wschodniej. Tymczasem światowe ceny oleju sojowego również nadal spadały, czemu sprzyjały mniejsze zakupy ze strony kluczowych krajów importujących oraz perspektywy wzrostu produkcji z Ameryki Południowej. Jeśli chodzi o oleje słonecznikowy i rzepakowy, światowe notowania utrzymywały się na trajektorii spadkowej, przygnębionej przez ich dużą globalną dostępność eksportową.

Indeks cen zbóż FAO wyniósł w lutym średnio 147,3 punktu, co oznacza spadek o ułamek (0,1 procent) w porównaniu ze styczniem i o 2,0 punkty (1,4 procent) powyżej poziomu sprzed roku.

Po trzech kolejnych miesiącach spadku, międzynarodowe ceny pszenicy nieznacznie wzrosły w lutym (0,3 proc.). Nieco mocniejszy ton odzwierciedlał głównie utrzymujące się obawy związane z suchymi warunkami w kluczowych obszarach produkcji pszenicy twardej czerwonej ozimej w Stanach Zjednoczonych oraz silny popyt na dostawy z Australii, podczas gdy silna konkurencja wśród eksporterów pomogła ograniczyć wzrosty cen.

Światowe ceny kukurydzy niewiele się zmieniły, wzrosły tylko o 0,1 procent miesiąc do miesiąca. Wsparcie wynikało z pogarszających się warunków w Argentynie i opóźnień sadzenia drugiego zbioru kukurydzy wraz z silnym tempem eksportu w Brazylii, podczas gdy niski popyt na dostawy ze Stanów Zjednoczonych Ameryki wpłynął na ceny eksportowe kukurydzy.

Dla kontrastu, wśród innych zbóż gruboziarnistych światowe ceny sorgo spadły nieznacznie (-0,2 proc.), podczas gdy ceny jęczmienia nieco mocniej (-0,9 proc.) w lutym, głównie w związku z wyższą sezonową dostępnością na półkuli południowej.

Z drugiej strony, międzynarodowe ceny ryżu spadły w lutym o 1,0 procent, ponieważ działalność handlowa większości głównych azjatyckich eksporterów spadła, podczas gdy ich waluty narodowe osłabiły się w stosunku do dolara amerykańskiego. Miało to miejsce zwłaszcza w Tajlandii, gdzie baht osłabił się po dziesięciomiesięcznym maksimum, jakie osiągnął w styczniu, przyczyniając się do odwrócenia większości wzrostów cen odnotowanych w styczniu. przypisuje się głównie wyższej dostępności sezonowej na półkuli południowej.