Ocenia się, że do połowy maja zaorano i zakwalifikowano do zaorania w sumie 11,2 tys. ha powierzchni zasianej zbożami ozimymi, a więc 0,3% powierzchni zbóż ozimych, w tym:
-
2,6 tys. ha pszenicy ozimej, a w 2020 r. – 2,8 tys. ha,
-
żyta 1,5 tys. ha względem zeszłorocznych 1,3 tys. ha,
-
jęczmienia ozimego 1,0 tys. ha wobec 0,6 tys. ha,
-
pszenżyta ozimego 6,0 tys. ha w stosunku do 0,8 tys. ha.
Powierzchnia uprawy rzepaku i rzepiku ozimego zaorana i zakwalifikowana do zaorania wyniosła 3,1 tys. ha, a więc 0,4 % areału zasianego jesienią, przy czym w 2020 r. – zaorano 5,2 tys. ha.
Według oceny rzeczoznawców terenowych GUS, główną przyczyną zaorywania plantacji upraw ozimych w tym roku były uszkodzenia mrozowe oraz wyprzenia. Największe straty zimowe i wiosenne w uprawach zbóż ozimych odnotowano w województwach: pomorskim, zachodniopomorskim i warmińsko-mazurskim, natomiast w rzepaku i rzepiku w województwie opolskim - straty powodziowe.