Szparagi wyróżnia nie tylko delikatny i zarazem wyrafinowany smak, ale też zawartości ważnych dla naszego zdrowia składników. Warzywa te są bogatym źródłem witaminy C, witaminy K oraz witamin z grupy B, żelaza, potasu, magnezu, selenu i fosforu. Zielone szparagi zawierają również sporą ilość witaminy A.
Z uwagi na bogactwo witamin i składników mineralnych szparagi pozytywnie wpływają na:
-
zwiększenie krzepliwość krwi i zapobieganie pękaniu naczyń włosowatych,
-
poprawę pracy układu pokarmowego dzięki zawartości błonnika,
-
nadciśnienie ze względu na niską zawartość sodu,
-
układ moczowy – posiadają właściwości moczopędne i łagodnie przeczyszczające z uwagi na wysoką zawartość potasu oraz niską zawartość sodu w połączeniu z asparaginą,
-
wzmacnianie układu odpornościowego,
-
prace wątroby wspomagając ją w procesie oczyszczania organizmu z toksyn,
Ponadto zapobiegają rozwojowi komórek nowotworowych oraz choroby Alzheimera (dzięki zawartości glutationu), a zawarty w nich wapń i fosfor odpowiadają za kondycję kości i zębów.
Jednak chyba największą zaletą, docenianą zwłaszcza przez panie, jest ich niska kaloryczność.
Na rynku spotykane są trzy rodzaje szparagów.
Szparagi zielone wyrastają ponad ziemią. Są one najcieńsze ze wszystkich odmian, bardziej aromatyczne, ostre i wyraziste w smaku. Zielone szparagi są miękkie i nie trzeba ich obierać przed gotowaniem. W związku z tym posiadają najwięcej prozdrowotnych właściwości, ponieważ pod skórką znajduje się całe bogactwo składników mineralnych, takich jak potas, magnez, fosfor czy wapń.
Szparagi białe rosną pod ziemią mają biały kolor. Najczęściej są średniej grubości i charakteryzują się zdecydowanie bardziej łagodnym i delikatnym smakiem niż zielone, jednak są one twardsze od zielonych i dlatego przed gotowaniem należy je obrać, przez co tracą cenne wartości odżywcze. W Polsce białe szparagi są uprawiane głownie w Wielkopolsce.
Szparagi fioletowe rosną tylko kilka centymetrów nad ziemią i posiadają grubą łodygę o barwie purpurowo-fioletowej. Różnią się one od zielonych i białym tym, że zawierają więcej cukrów i mniejszą ilość błonnika. Ta odmiana jest jednak trudniejsza w uprawie od pozostałych, należy je zebrać, zanim pod wpływem słońca zabarwią się na kolor zielony.
Czytaj dalej na następnej stronie...