Dolistne dokarmianie cebuli

Udostępnij na Facebooku Udostępnij na Twitterze Dodaj do schowka

Uprawa cebuli w Polsce wynosi około 25 tys. ha. Jest to druga pod względem powierzchni uprawa warzywnicza w Polsce (po kapuście, przed marchwią). Produkcja cebuli skoncentrowana jest w centralnej części naszego kraju. Najwięcej uprawia się jej w województwach: wielkopolskim, kujawsko-pomorskim, dolnośląskim, mazowieckim oraz lubuskim i lubelskim. Jak zauważa Łukasz Peroń w tych regionach występują najkorzystniejsze warunki klimatyczno-glebowe do uprawy tego warzywa.

 

Najważniejszym czynnikiem plonotwórczym w tej uprawie jest azot. Jeżeli brakująca dawka tego pierwiastka jest większa niż 100kg/ha – ze względu na powodowanie dużego zasolenia gleby, którego cebula nie toleruje – aplikowany azot należy podzielić na dwie równe dawki, z czego drugą stosujemy po 3 tygodniach od wschodów, nie później niż do połowy czerwca. Roślina o niedoborach azotu oznajmia zasychaniem końcówek, usztywnieniem i żółknięciem szczypioru oraz zahamowanym wzrostem. Optymalna zawartość azotu w glebie wynosi 100-140 kg N/ha w czystym składniku.
 

Niedobory fosforu powodują jaśniejsze zabarwienie liści oraz opóźnione dojrzewanie cebuli, co wpływa niekorzystnie na czas uprawy – przedłużający się okres wegetacji nie sprzyja dobremu przechowaniu plonu. Z kolei potas jest odpowiedzialny za gospodarkę wodną rośliny. Powoduje lepsze wykorzystanie wody przez komórki rośliny, ogranicza również transpirację, co jest istotne w przypadku długotrwałej suszy. Braki potasu także niekorzystnie wpływają na jakość przechowalniczą cebuli. Z kolei wysokie dawki tego pierwiastka powodują obniżenie zdolności pobierania magnezu z gleby poprzez korzeń. Należy wtedy uwzględnić ten czynnik w planowaniu odżywiania dolistnego tym pierwiastkiem.

Kolejnym ważnym elementem w agrotechnice cebuli jest wapnowanie gleb i zawartość wapnia przyswajalnego. Stosowanie nawozów wapniowych ma na celu zredukowanie niekorzystnego wpływu kwasowości, ograniczenie szkodliwego działania glinu i wodoru, poprawę dostępności dla roślin składników pokarmowych, rozwój mikroflory glebowej i zwiększenie udziału próchnicy oraz poprawę fizycznych właściwości gleby. Podstawowym warunkiem uzyskania satysfakcjonujących plonów cebuli jest uregulowany odczyn gleby. Cebula  nie znosi kwaśnego środowiska, dlatego też optymalne pH w glebie powinno zawierać się w przedziale 6,5-7,5 dla gleb mineralnych oraz 5,5-6,5 dla upraw znajdujących się na glebach torfowych. Korzystnym rozwiązaniem jest zastosowanie preparatu zawierającego wysoką dawkę wapnia reaktywnego w dawce 300-600 kg/ha, w zależności od wyników badań gleby. Wapnowanie jest bardzo ważnym zabiegiem agrotechnicznym. Głównym jego celem jest odkwaszenie gleby. Ma dobroczynny wpływ na przyswajanie mikroelementów przez rośliny. Wspomaga nawożenie organiczne i mineralne oraz ma wpływ na polepszenie jakości płodów rolnych. Wybierając odpowiedni nawóz możemy nie tylko uzyskać odpowiednie pH, ale znacząco poprawić kondycję gleby.

Czytaj dalej na następnej stronie...

Poprzednia strona 1 2 3 Czytaj dalej

---

---

Tagi:

wapnowanie gleby + odczyn gleby + miedź + mangan + fosfor + szczypior + żelazo + próchnica + fosfor + azot + cynk + opryski + cebula + potas +

Monitoruj tagi

źródło: Gospodarz.pl/Łukasz Peroń, foto: sxc.hu