Jeśli na plantacjach pojawią się patogeny, należy bezzwłocznie interweniować. Aby skutecznie walczyć z chorobami grzybowymi, należy monitorować plantację, znać charakterystykę wysianej odmiany, stosować odpowiednią agrotechnikę, znać objawy chorób, by można było im skutecznie przeciwdziałać oraz zastosować efektywny preparat, zawierający substancję aktywną, na którą patogen nie jest uodporniony. Aby produkcja rzepaku była rentowna, niezbędna jest prawidłowa i racjonalnie prowadzona ochrona przeciwko grzybom powodującym choroby. Jak informuje Anna Rogowska każdego roku obserwuje się kilkunastoprocentowe straty w plonie, które są spowodowane tymi patogenami. Brak odpowiedniej ochrony skutkować może nawet 50% zniżką plonu.
Najczęściej występujące choroby w uprawie rzepaku to zgnilizna twardzikowa, czerń krzyżowych i szara pleśń.
Rozwojowi zgnilizny twardzikowej sprzyja wysoka wilgotność i opadające płatki kwiatowe, pozostające w rozwidleniach łodyg i u nasady liści rzepaku – występują tam odpowiednie warunki dla rozwoju grzyba. Na łodygach powstają jasne plamy z nalotem białej, puszystej grzybni. Plamy te, wraz z rozwojem patogenu obejmują cały obwód łodygi, a w jej wnętrzu tworzą się czarne skleroty – organy przetrwalnikowe grzyba. Niezwalczana choroba prowadzi do zamierania roślin.
Czerń krzyżowych to choroba, której źródłem infekcji są resztki pożniwne chorych roślin, nasiona i inne porażone rośliny. Grzyb powodujący tę chorobę może porażać rośliny w trakcie całego okresu wegetacyjnego. Na liściach rzepaku pojawiają się koncentryczne, ciemnobrązowe plamy z jaśniejszymi i ciemniejszymi przebarwieniami. Z liści choroba rozprzestrzenia się na pęd główny i pędy boczne. Plamy występują też na łodydze. Źródłem infekcji są porażone resztki roślinne i zakażone nasiona. Rozwojowi choroby sprzyja duża wilgotność powietrza i temperatura powyżej 20ºC. Może ona powodować zmniejszenie plonu do 30%.
Szara pleśń na ogół pojawia się przy wysokiej wilgotności powietrza. Jej objawy – szary, często pylący nalot – można zaobserwować na wszystkich organach nadziemnych rośliny. Po wystąpieniu opadów strefy nalotu stają się białe, mogą być mylone z objawami zgnilizny twardzikowej. Choroba występuje corocznie, przede wszystkim w gęstych, wyległych zasiewach. W rzepaku, podobnie, jak czerń krzyżowych, może powodować straty w plonie rzędu 30%, zwłaszcza w sezonach z deszczową pogodą.
Czytaj dalej na następnej stronie...