Od 1 stycznia 2013 r. podstawa obliczenia emerytury powszechnej (składki emerytalne z uwzględnieniem ich waloryzacji zwaloryzowany i zwaloryzowany kapitał początkowy zapisane na koncie ubezpieczonego) jest pomniejszana o wypłacone tzw. emerytury wcześniejsze. Zapis ten w odniesieniu do niektórych kobiet z rocznika 1953 zakwestionował w marcu 2019 roku Trybunał Konstytucyjny.
Podpisana przez Prezydenta RP nowelizacja wprowadza możliwość obliczenia wysokości emerytury powszechnej bez pomniejszania podstawy jej obliczenia o sumę kwot pobranych emerytur wcześniejszych.
Kto może skorzystać?
Osoby urodzone w 1953 roku, które prawo do emerytury wcześniejszej mają ustalone na podstawie wniosku złożonego przed 1 stycznia 2013 r. oraz:
-
wystąpią po raz pierwszy z wnioskiem o emeryturę powszechną w terminie 6 miesięcy od wejścia w życie nowelizacji ustawy, albo
-
mają ustalone prawo do emerytury powszechnej w wysokości pomniejszonej o kwoty pobranych emerytur wcześniejszych lub mają ustalone prawo do renty rodzinnej po tych osobach (w tym przypadku ponowne ustalenie emerytury lub renty rodzinnej nastąpi z urzędu, po upływie 6 miesięcy od wejścia w życie nowelizacji ustawy).
Ustawa przewiduje także wyrównanie różnicy między ponownie obliczoną wysokością świadczenia a dotychczas pobieranym świadczeniem.
Według rządowych wyliczeń na zmianach skorzysta ok. 76 tys. osób z rocznika 1953. W większości przypadków średnia miesięczna podwyżka emerytur wyniesie 202 zł, a wyrównanie zaniżonej emerytury - średnio 12 786 zł.