Obowiązek ten reguluje § 19 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 grudnia 2014 r. w sprawie znakowania poszczególnych rodzajów środków spożywczych (Dz.U. z 2015 r. poz. 29 ze zm.). Z przepisu tego wynika m. in. to, że wykaz składników obejmuje wszystkie składniki dania, podane w malejącej kolejności, z uwzględnieniem alergenów i składów poszczególnych składników złożonych, np. bułki tartej, wędlin, sałatek, sosów itp.
Gość lokalu gastronomicznego przed podjęciem decyzji o zakupie potrawy musi mieć możliwość zapoznania się z jej szczegółowym składem. Z uwagi na ograniczoną powierzchnię kart czy tablic menu dopuszczalne jest podanie wykazu składników w inny sposób, w miejscu dostępnym bezpośrednio klientom tj. bez udziału pośrednika jakim jest pracownik lokalu. Można w tym celu wykorzystać katalogi, foldery, telebimy itp., które klient po wejściu do lokalu łatwo odnajdzie samodzielnie, bez konieczności pytania obsługi. Odsyłanie do aplikacji, strony internetowej w celu zapoznania się z wykazem składników nie jest formą akceptowalną. Wskazanie strony internetowej, aplikacji, kodu QR itp. jako źródła informacji o składzie potrawy może być formą dodatkową, poza formą dostępną dla konsumenta bezpośrednio w obiekcie.
Niemniej jednak karty lub/ i tablice menu muszą zawierać pewne informacje o składnikach pozwalające gościom na jednoznaczne zidentyfikowanie potrawy. Niedopuszczalne jest stosowanie jedynie fantazyjnych nazw dań, np. pierogi szefa kuchni, które nie pozwalają rozpoznać rodzaju dania.