Przebieg warunków agrometeorologicznych

Do końca drugiej dekady października siewy zakończono. Temperatura powietrza w listopadzie podtrzymywała wegetację, a notowane w obrębie miesiąca opady deszczu znacznie poprawiły stan uwilgotnienia gleby i miały sprzyjający wpływ na wschody ozimin i ich wzrost.

Zachowane optymalne terminy agrotechniczne wysiewu pozwalały na dobre krzewienie roślin, natomiast dobowe wahania temperatury powietrza sprzyjały hartowaniu. Rośliny weszły w stan zimowego spoczynku dobrze wyrośnięte i rozkrzewione. Występujące okresowo w grudniu i w pierwszej dekadzie stycznia obniżki temperatury powietrza przy powierzchni gruntu, miejscami poniżej -15°C, nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia gleby.

Temperatura gruntu na głębokości węzła krzewienia, mimo braku pokrywy śnieżnej lub nieznacznej jej wysokości, utrzymywała się powyżej wartości krytycznych dla roślin. W drugiej połowie stycznia miejscami topniejący śnieg oraz opady deszczu i deszczu ze śniegiem powodowały powstawanie na polach zastoisk wody. W pierwszej połowie lutego miejscami topniejący śnieg oraz opady deszczu i deszczu ze śniegiem powodowały nadmierne uwilgotnienie gleby. W wyniku notowanych w styczniu i lutym dobowych wahań temperatury powietrza powtarzały się procesy zamarzania i rozmarzania wierzchniej warstwy gleby, osłabiając system korzeniowy roślin.

Lokalnie w pierwszej, a na znacznym obszarze Polski w drugiej dekadzie marca nastąpiło ruszenie wegetacji roślin ozimych i trwałych użytków zielonych. W drugiej połowie miesiąca sprzyjające warunki agrometeorologiczne umożliwiły wykonywanie pierwszych wiosennych prac polowych. Na sporym obszarze kraju rozpoczęto również siewy owsa, pszenicy jarej i jęczmienia jarego.

Zaznaczający się w trakcie miesiąca niedobór opadów deszczu przyczynił się do zmniejszenia zapasów wody w glebie. Występujące w pierwszej połowie kwietnia opady śniegu oraz deszczu poprawiły stan uwilgotnienia gleby, jednak chłodne dni ze spadkami temperatury powietrza przy gruncie miejscami nawet poniżej -6°C, spowalniały tempo wzrostu i rozwoju roślin. Pogłębiający się w drugiej połowie kwietnia niedobór opadów w połączeniu z przymrozkami spowodował pogorszenie warunków wilgotnościowych gleby, hamując wzrost i rozwój roślin.

Zwiększenie się temperatury powietrza w maju korzystnie wpłynęło na wzrost i rozwój roślin, jednak obserwowany deficyt opadów deszczu doprowadził do przesuszeń gleby. Na przeważającym obszarze kraju zaobserwowano spore przesuszenie wierzchniej warstwy gruntu, a potrzeby wodne upraw nie były w pełni zaspokojone. Występujące przede wszystkim w trzeciej dekadzie maja opady deszczu pozytywnie wpłynęły na poprawę stanu plantacji zbóż jarych i ozimych. Warunki wegetacji roślin w czerwcu były zróżnicowane, przede wszystkim z uwagi na niedostatek opadów, a także ich zróżnicowanie regionalne. W wyniku niedoboru opadów w wielu rejonach kraju wystąpiło spore przesuszenie wierzchniej warstwy gruntu. Przesuszenie gleby miało wpływ na stan wielu upraw, szczególnie zbóż jarych, głownie na glebach słabszych, powodując zaburzenia w prawidłowym wzroście i rozwoju roślin.

Lokalnie jednak ulewne deszcze połączone z burzami i silnym wiatrem powodowały przejściowo nadmierne uwilgotnienie gleby. W pierwszej połowie lipca, w całym kraju trwało dojrzewanie rzepaku i rzepiku oraz zbóż ozimych i jarych, a notowane opady deszczu poprawiły stan uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby. W drugiej połowie miesiąca lokalnie przystąpiono do koszenia jęczmienia ozimego oraz rzepaku i rzepiku. Przebieg warunków pogodowych w czasie żniw będzie miał decydujący wpływ na wielkość i jakość uzyskanych zbiorów.