Nawożenie pszenicy ozimej
Do uzyskania 1 tony ziarna jakościowego, pszenica ozima wraz z odpowiednią ilością słomy, w trakcie sezonu wegetacyjnego, pobiera od 28 – 32 kg N/ha. Zakładając plon 7-8 t/ha pszenica pobiera w przybliżeniu od 210 do 240 kg N/ha (7 t/ha x 30 kg N/ha). Nie oznacza to jednak, że należy dostarczyć roślinom aż tak dużej ilości azotu. Planując nawożenie należy brać pod uwagę Nmin (azot mineralny) w glebie, dostępny dla rośliny przez cały okres wegetacji. W zależności od żyzności gleby, temperatury oraz wilgotności, mineralizacji ulega od 40 – 60 kg N/ha. Jeśli przyjmuję się, że w glebie jest 60 kg N/ha to ilość azotu, którą należy dostarczyć roślinom przy plonie 7 t/ha, wynosi 150 kg/ha (210 – 60).
I dawka:
Nawożenie pszenicy I dawką azotu, na początku wegetacji wpływa na liczbę pędów kłosonośnych oraz kłosków i kwiatków w kłosie. Przy ustalaniu wielkości dawki startowej azotu należy kierować się stopniem rozkrzewienia roślin oraz przewidywanym plonem ziarna. Na plantacjach sianych w terminie optymalnym, charakteryzujących się dużym zagęszczeniem łanu należy stosować dawki niższe, gdyż zbyt wysokie nawożenie tym pierwiastkiem może prowadzić do dalszego krzewienia się roślin oraz wydłużania międzywęźli co zwiększa podatność na wyleganie. W przypadku plantacji sianych w terminach opóźnionych należy przybrać strategię odwrotną. Ważne jest by na plantacjach wcześnie sianych, dobrze rozkrzewionych I dawka wynosiła 30 – 40 kg N/ha. W przypadku pszenicy nieco słabszej, wymagającej niewielkiego dokrzewienia dawka azotu wynosi około 60 kg N/ha. Plantacje siane późno po zbiorze kukurydzy bądź buraka cukrowego, będące w fazie 1 – 2 liści wymagają wczesnej aplikacji azotu w znacznie wyższej dawce 100 - 120 kg N/ha.
|
Faza BBCH 11 - pszenica ozima |
II dawka:
Drugą dawkę azotu stosuje się w fazie strzelania w źdźbło, jej zadaniem jest ustabilizowanie źdźbeł produkcyjnych. Optymalne zaopatrzenie plantacji pszenicy ozimej w azot, w tym okresie determinuje liczbę ziaren w kłosie oraz wpływa na rozwój biomasy a tym samym powierzchnię asymilacyjną roślin. W drugiej dawce stosuje się najczęściej od 50 – 70 kg N/ha. Na plantacjach niedostatecznie rozkrzewionych azot stosuje się ją zwykle trochę wcześnie w fazie końca krzewienia (BBCH 29), z kolei na plantacjach dobrze rozkrzewionych, na krótko przed fazą drugiego kolanka (BBCH 32).
|
Faza BBCH 30 - pszenica ozima |
III dawka:
W latach charakteryzujących się optymalnym przebiegiem warunków atmosferycznych dla rozwoju roślin (rozkład odpadów), zwykle stosuje się trzy dawki azotu. III dawka azotu, potocznie zwana jest dawka jakościową, gdyż w głównym stopniu decyduje o zawartości białka w ziarnie. Wpływa również na wielkość plonu poprzez zwiększenie masy tysiąca ziaren (MTZ). Aplikacja trzeciej dawki powinna nastąpić do fazy liścia flagowego (BBCH 37 – 39). Wysiew nawozów przeprowadzony w tym okresie umożliwia efektywniejsze wykorzystanie azotu przez rośliny. W warunkach suszy stosowanie azotu jest nieuzasadnione, wręcz szkodliwe. Zwykle w takich warunkach nawożenie tym pierwiastkiem kończy się na wysiewie dwóch dawek. W III dawce stosuje się od 30 – 50 kg N/ha
|
Skala BBCH - pszenica ozima |
Wybór nawozu
Dokonując wyboru nawozu, należy sięgać po rozwiązania standardowo wykorzystywane przy nawożeniu azotowym. Dostępna na rynku saletra amonowa mająca w składzie dwie formy azotu (amonową i azotanową) idealnie nadaje się do nawożeniap szenicy ozimej. Szczególnie na plantacjach z wyraźnymi objawami niedoborów składników pokarmowych forma azotanowa (bezpośrednio dostępna dla rośliny) szybko zregeneruje i zaspokoi ich zapotrzebowanie na azot po okresie spoczynku zimowego.