Jak wynika z danych zaprezentowanych przez Główny Urząd Statystyczny, podstawowym biopaliwem stałym jest drewno opałowe występujące w postaci polan, okrąglaków, zrębków oraz brykiety, pelety i odpady z leśnictwa w postaci drewna niewymiarowego, tj. gałęzi, żerdzi, przecinek, krzewów, chrustu, karp, a także odpady z przemysłu drzewnego, czyli wióry i trociny oraz papierniczego - ług czarny.
Odrębną grupę stanowią paliwa pochodzące z plantacji przeznaczonych na cele energetyczne, a więc drzewa szybko rosnące, byliny dwuliścienne, trawy wieloletnie, zboża uprawiane w celach energetycznych oraz pozostałości organiczne z rolnictwa i ogrodnictwa np. odpady z produkcji ogrodniczej, odchody zwierzęce czy słoma.
Do grupy biopaliw stałych zaliczany jest także węgiel drzewny, rozumiany jako stałe pozostałości destylacji rozkładowej i pirolizy drewna i innych substancji roślinnych.
W latach 2014–2018 występowały nieznaczne wahania w podaży i zapotrzebowaniu na energię z biopaliw stałych. Krajowe pozyskanie energii biopaliw stałych w roku 2018 było niższe o 0,5% w porównaniu z rokiem 2014, a zużycie zmalało się w tym czasie o 6%.
W 2018 r. zaobserwowano import tych paliw w ilości odpowiadającej wartości energetycznej 21 934 TJ, co stanowiło 8,3% krajowego zużycia oraz eksport 13 546 TJ, to jest 5,3% pozyskania.