Następujące zmiany klimatyczne dotyczą każdego z nas, wpływają na środowisko naturalne i często nieodwracalnie zmieniają obraz ziemi. Wiąże się to także z coraz większą potrzebą edukacji w zakresie ekologii i dbałości o dary, jakie dała nam natura. Jednak, czy polskie dzieci uczą się proekologicznych postaw i czy wychowujemy ekologicznie świadome pokolenia?
Edukacja ekologiczna – czego warto uczyć dzieci?
Przekazywanie wiedzy na temat ekologii i uświadamianie dzieci o wpływie naszych działań na środowisko, nie tylko uczy je wrażliwości, ale także odpowiedzialności za wspólne dobro jakim jest Ziemia. Co więcej jest to niezbędne do kształtowania właściwych nawyków, które przełożą się na codzienne przyjazne naturze zachowania. Na rozpoczęcie nauki o proekologicznych postawach i potrzebie ich praktykowania nigdy nie jest za wcześnie. Już w niektórych polskich przedszkolach prowadzone są zajęcia dotyczące tej tematyki, a obowiązkowo w klasach I-III szkoły podstawowej podstawy nauki o ekologii stanowią element edukacji przyrodniczej. Zakres jest wielopłaszczyznowy – obejmuje m.in. przekazywanie wiedzy nt. rozwoju i zachowań roślin oraz zwierząt, informacji o poszczególnych ekosystemach, a także tematy dotyczące postaw proekologicznych w życiu codziennym takich jak segregacja odpadów, oszczędzenie wody i energii oraz konsekwencji tych działań. Dzieci najefektywniej uczą się poprzez obserwację i działanie, wiedzę teoretyczną warto uzupełniać codzienną praktyką. Tym bardziej, że dla wielu maluchów temat ekologii jest ważny i często naturalny – czynności takie jak segregacja śmieci, czy sprzątanie po psie na spacerze traktują jako oczywiste. Sam temat ekologii w klasach I-III stanowi jeden z wielu bloków tematycznych tych zajęć i pozostawia także przestrzeń dla nauczyciela w kwestii doboru dodatkowych zagadnień i narzędzi, dlatego inicjatywy edukacyjne wspierające nauczycieli w przekazywaniu wiedzy z zakresu ekologii cieszą się dużą popularnością wśród pedagogów. Są one nie tylko pomocnym elementem uzupełniającym przekazy podstawy programowej, ale również rozszerzają ją o niezbędną praktykę – poprzez zabawy i angażujące formy zajęć.