Rejestracja kołocza śląskiego jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego

27 lipca 2011 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 733/2011 z dnia 22 lipca 2011 roku rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę kołocz śląski/kołacz śląski (ChOG).

Rejestracja kołocza śląskiego jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego

Jest to kolejny, po miodzie drahimskim, polski produkt zarejestrowany przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne.

Kołocz śląski (kołacz śląski) to prostokątne ciasto o wysokości ok. 3,5 cm, występuje w czterech odmianach ustalonych przez lata tradycji wypieku: bez nadzienia, z nadzieniem serowym, makowym lub jabłkowym. Pokryty jest złocistą posypką z cukrem pudrem, która dzięki zastosowaniu dużej ilości masła charakteryzuje się maślanym zapachem, ma gęstszą konsystencję i jest grubsza w porównaniu do posypek stosowanych w innych rejonach kraju. Kolejną specyficzną cechą, odróżniającą kołocza śląskiego od innych, podobnych wyrobów jest jego kształt, kołacze występujące w innych rejonach Polski są okrągłe.

Cechy specyficzne kołocza śląskiego związane są nie tylko z dawną tradycją i walorami sensorycznymi wypieku, ale również z wciąż żywą na Śląsku symboliką kołacza jako ciasta obrzędowego. Mieszkańcy Śląska, który jest terenem pogranicza, w szczególny sposób są przywiązani do tradycji i dbają o dziedzictwo kulturowe. Tradycja kołocza śląskiego jako pieczywa obrzędowego, szczególnie weselnego, obecna jest na Śląsku od dawnych czasów. Świadczy o tym m. in. legenda jak w zamierzchłych czasach mieszkające w Dolinie Nysy niewielkie skrzaty pokazały sprytnej dziewczynie w jaki sposób piec kołacz, a ona przekazała tę wiedzę innym ludziom zamieszkującym Śląsk.

Obecnie już 29 polskich produktów zostało wpisanych do unijnych rejestrów. Informacje na temat zarejestrowanych produktów można znaleźć tutaj.




Tagi:
źródło: