I Kongres Eksporterów Przemysłu Rolno-Spożywczego

Szef resortu rolnictwa przypomniał, że polski przemysł spożywczy jest znaczącym producentem żywności w Unii Europejskiej i największym producentem żywności w grupie jej nowych członków.

– Lata, które były okresem szybkiego rozwoju produkcji żywności, to efekt wejścia Polski do UE i wsparcia tego sektora środkami publicznymi. Były one ważnym źródłem finansowania inwestycji w przemyśle spożywczym. Nakłady inwestycyjne osiągnęły poziom ok. 6,6 mld zł, a największe ożywienie inwestycyjne widoczne było w sektorach: mięsnym, drobiarskim, mleczarskim i rybnym – powiedział minister.

Stanisław Kalemba podkreślił także dużą dynamikę rozwoju w produkcji artykułów spożywczych, która w 2012 r. była o 4,6% wyższa niż przed rokiem.

– W tym gronie nie muszę nikogo przekonywać, że polski sektor rolno-spożywczy jest jednym z najnowocześniejszych na świecie, a produkty rolno-spożywcze są najwyższej jakości. Mimo kryzysu gospodarczego u głównych odbiorców nadal dużo eksportujemy, a sprzedaż polskich artykułów rolno-spożywczych jest jedną z gałęzi gospodarki o największej dynamice wzrostu. Polska żywność ma silną i pewną pozycję na rynku europejskim, gdzie trafia prawie 3/4 eksportu i skąd pochodzi prawie 70% importu. Równocześnie prowadzimy intensywne działania zmierzające do zwiększenia dywersyfikacji rynków zbytu – dodał minister Kalemba.

Z analizy rynku wynika, że eksportujemy coraz więcej do krajów rozwijających się, w tym do krajów Wspólnoty Niepodległych Państw (WNP) oraz Azji. Są to rynki chłonne i perspektywiczne dla polskich eksporterów. Znaczący wzrost eksportu odnotowano w odniesieniu do krajów Bliskiego Wschodu: Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratów Arabskich, Syrii, Libanu, Libii, Jordanii czy Jemenu.

Uczestnicy spotkania podkreślali, że eksport rolno-spożywczy wymaga pogłębienia w zakresie stosowania bezpośrednich i pośrednich instrumentów wsparcia na rzecz urzeczywistniania polityki makroekonomicznej.

Stowarzyszenie Eksporterów w swych działaniach dąży do utrzymania rozwoju eksportu rolno-spożywczego i nadania mu strategicznego znaczenia w ramach długofalowej perspektywy rozwoju gospodarki kraju.