Zobacz również tu

Poznaj produkty

| Autor: redakcja1

Koniczyna - wszędobylska i nieproszona królowa

Koniczyna biała jest jedną z najbardziej popularnych i rozpoznawalnych roślin. Mimo, że ta czterolistna ma przynieść szczęście, to bywa traktowana jako niechciany gość.

Koniczyna - wszędobylska i nieproszona królowa
Koniczyna biała (Trifolium repens) w Polsce występuje powszechnie, gdyż nie należy do wybrednych roślin. Nie lubi jedynie gleb bardzo suchych lub typowo piaskowych. Rośnie na pastwiskach, łąkach, rowach, przydrożach i niestety bardzo często na przydomowych, wypielęgnowanych trawnikach. Tym samym będąc dla wielu z nas utrapieniem.
 
Ta niepozorna roślina bardzo dobrze znosi zimę. Nasiona rozsiewane są przez zwierzęta (zoochoria) i po przejściu przez ich układ pokarmowy nie tracą zdolności do kiełkowania.
 
Koniczyna należy do rodziny bobowatych. Roślina ma długą płożąca się łodygę i niewielkie trzylistkowe liście. Kwiaty wyrastają na długiej szypułce i mają kształt kulistych główek. Każda z nich ma około 40-80 kwiatów motylkowych. Kwiaty tej rośliny charakteryzują się białym lub kremowym kolorem.
 
Zakwita pod koniec maja i, jeśli nie jest zgryzana czy koszona, kwitnie przez całe lato. Kwiaty wydzielają bardzo intensywny i przyjemny zapach, a miejsca, w których rośnie charakterystycznie pachną już z daleka, nic dziwnego, że pszczoły chętnie korzystają z takiego pożytku. Kwiaty koniczyny przyciągają głównie robotnice pszczoły miodnej i trzmiele. Nektar jest dla nich łatwo dostępny. Jeśli pogoda dopisuje i nic nie przeszkadza rodzinom pszczelim w zbiorze, to z jednego hektara koniczyny można uzyskać do 110 kg miodu.
 
Miód koniczynowy jest dość rzadką odmianą miodu – jest jasnożółty, aromatyczny, delikatny i łagodny w smaku, zawiera też dużo mniej wody niż inne gatunki miodu, dzięki czemu jest dość gęsty. Jednakże sam miód koniczynowy jest produkowany i sprzedawany dość rzadko. Najczęściej nektar z koniczyny białej służy, jako składnik do wytwarzania miodu wielokwiatowego.
 
Kwiaty koniczyny są pożyteczne nie tylko dla pszczół, gdyż można je dodawać do sałatek i surówek. Co ciekawe, dawniej z główek kwiatowych koniczyny otrzymywano żółty barwnik.
 
Natomiast, jako środek leczniczy jest wykorzystywana dopiero od XVI w. Była zalecana w chorobach kobiecych, przeziębieniowych i jako środek przeciwreumatyczny. Stosowano ją również do otrzymywania namiastek herbaty naturalnej.
 
Surowcem leczniczym jest kwiat i ziele koniczyny. Zawiera m.in. glikozydy, garbniki, olejek eteryczny, kwasy organiczne, cukry, śluzy, linomarynę, sole mineralne, witaminy: A, C, E, PP. Kwiat jest stosowany, jako składnik ziołowych mieszanek przeciwreumatycznych i przeciwartretycznych. Wyciągi z ziela działają przeciwbiegunkowo. Napar z koniczyny jest stosowany przy bólach żołądka oraz stanach zapalnych układu oddechowego, nerek i wątroby. Nalewki wzmacniają naczynia krwionośne oraz działają moczopędnie.
Tagi:
koniczyna biała + Polska + koniczyna +
Monitoruj tagi
źródło: