Na początku tego roku Nadleśnictwo Babki (RDLP Poznań) we współpracy z Instytutem Zoologii Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, wyznaczyło kolejne strefy ochronne tych gatunków. Do tego czasu na terenie nadleśnictwa były dwa takie obszary.
Kania ruda (Milvus milvus) i kania czarna (Milvus migrans) są objęte w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. W Polsce liczebność kań cały czas spada, dlatego od lat Lasy Państwowe, w tym Nadleśnictwo Babki, działają na rzecz ochrony tych ciekawych i pięknych ptaków szponiastych.
W ramach ochrony wokół ich gniazd tworzy się specjalne strefy ochronne. Pierwsza z nich to strefa ochrony całorocznej (ścisłej), czyli obszar całkowicie wyłączony z jakichkolwiek działań. Natomiast strefa ochrony okresowej (częściowej), jest to obszar czasowo wyłączony z działalności człowieka. Zarówno dla kani czarnej, jak i kani rudej strefa całoroczna wyznaczana jest w promieniu do 100 m od gniazda, a strefa okresowa w promieniu do 500 m.
Kanie preferują miejsca w pobliżu zbiorników wodnych. Swoje gniazda budują na obrzeżach lasu, gdzie znajdują ciszę i spokój. Wyścielają je trawą i sianem. Specjalizują się w zbieraniu starych szmat, gazet, worków foliowych i tak przygotowują miejsce do wychowania młodych. Odżywiają się głównie śniętymi rybami, padliną, małymi ssakami oraz bezkręgowcami, nie pogardzą również resztkami ze śmietnisk.
Kanie wyróżniają się od innych gatunków ptaków szponiastych. Ich cechą charakterystyczną jest wcięty, wachlarzowato rozłożony ogon. Podczas lotu przypominają szybujące latawce. Dlatego w wielu europejskich językach ich nazwa oznacza czerwony i czarny latawiec.