Jednorazowe odszkodowanie powypadkowe. Skala i koszt wypadków w gospodarstwach rolnych

Tabela obrazuje, że przez 12 lat jednorazowe odszkodowanie powypadkowe pozostawało w Kasie na niezmienionym poziomie, wynosząc 470 zł za 1 proc. doznanego uszczerbku. Dla porównania, w systemie powszechnym jednorazowe odszkodowanie powypadkowe corocznie zależy - podając w uproszeniu - od kwoty przeciętnego wynagrodzenia; odpowiada 20 proc. tego wynagrodzenia. W 2013 r. jest to 704 zł za 1 proc. uszczerbku.

W KRUS przez ostatnie 10 lat niemal dwukrotnie zmniejszyła się liczba zgłaszanych wypadków przy pracy rolniczej oraz liczba przyznawanych odszkodowań. Znacząco zmalał udział wypadków ze skutkiem śmiertelnym. W 2003 r. na 52 556 zgłoszonych wypadków, w tym 211 śmiertelnych, wypłacono 31 666 jednorazowych odszkodowań. W ub.r. na 24 008 zgłoszonych zdarzeń, w tym 92 śmiertelne, przyznano 16 800 odszkodowań. Co znamienne, niemal dwukrotnie częściej poszkodowanymi w wypadkach byli mężczyźni, reprezentujący gównie dwie grupy wiekowe (50-59 lat; 22,8 proc. ogółu poszkodowanych, 40-49 lat i 21,6 proc. ogółu).

Analiza przyczyn i skutków wypadków prowadzona systematycznie w KRUS wskazuje na trwały spadek wypadków w gospodarstwach rolnych, w tym bardzo znaczące ograniczenie zdarzeń skutkujących wysokim uszczerbkiem. W  2012 r. w 63,9 proc. wypadków zakończonych przyznaniem jednorazowego odszkodowania orzeczony uszczerbek na zdrowiu nie przekraczał 5 proc. Natomiast udział wypadków z uszczerbkiem powyżej 60 proc. od kilku lat utrzymuje się na bardzo niskim poziomie (0,7-0,8%).

Charakteryzując skalę wypadków, trzeba też uwzględnić ich „geografię” i wskaźniki wypadkowości (liczbę wypadków zakończonych wypłatą jednorazowych odszkodowań na każdy 1 000 ubezpieczonych). W ub.r. wskaźnik ten wynosił 11. Jego różnicowanie w województwach jest spowodowane ich odmienną sytuacją ekonomiczną, inną specyfiką produkcji rolnej, regionalnymi uwarunkowaniami klimatycznymi i wieloma innymi istotnymi czynnikami. Z tych powodów w ub.r. wskaźnik wypadkowości – najmniejszy w województwach: opolskim, zachodniopomorskim czy śląskim, gdzie wyniósł 7, w podkarpackim, warmińsko-mazurskim osiągał wartość od 12 do ponad 15.