Ustawa o rybołówstwie morskim
Nowa ustawa dostosowuje krajowe przepisy w zakresie rybołówstwa do prawa Unii Europejskiej, w szczególności w odniesieniu do kontroli i nadzoru nad wykonywaniem rybołówstwa morskiego oraz zarządzania żywymi zasobami morskimi, w tym przyznawania określonych uprawnień do prowadzenia połowów. Ustawa wykonuje przepisy dziesięciu rozporządzeń unijnych, ponadto będzie regulować te zagadnienia z zakresu prawa unijnego, które zostały pozostawione do rozstrzygnięcia dla państwa członkowskiego Unii Europejskiej, jak również określać właściwość organów i tryb postępowania we wskazanych sprawach.
W konsekwencji ustawa reguluje kwestie dotyczące całej wspólnej polityki rybackiej, w sposób kompleksowy porządkuje kwestie dotyczące działalności rybackiej, wprowadza szereg rozwiązań mających na celu poprawę działalności rybackiej oraz daje instrumenty do zarządzania sektorem rybackim.
Przepisy wykonujące rozporządzenia Unii Europejskiej dotyczą: parametrów statków, rejestru statków, ustanawiania środków dotyczących przypadkowych odłowów waleni na łowiskach, wykorzystania w akwakulturze gatunków obcych, planów w zakresie zasobów dorszy w Morzu Bałtyckim, zapobiegania nielegalnym połowom, systemu kontroli przestrzegania wspólnej polityki rybołówstwa.
Z uwagi na obszerny materiał projekt ustawy podzielony został na działy. Najważniejsze zmiany dotyczą następujących zagadnień ujętych w przedłożonej ustawie:
- szczegółowych zasad prowadzenia rejestru statków rybackich,
- zarządzania zdolnością połowową,
- przyznawania licencji połowowych,
- zarządzania kwotami połowowymi,
- możliwości rezygnacji z kwot połowowych przez armatorów,
- przepisów regulujących wymiany międzynarodowe kwot połowowych,
- podziału dodatkowych kwot połowowych,
- przepisów dotyczących poważnych naruszeń wspólnej polityki rybackiej oraz systemu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom, a także ich powstrzymywania i eliminowania.