Rolnik, którego gospodarstwo rolne obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 50 ha przeliczeniowych, opłaca dodatkową składkę miesięczną w wysokości:
-
12% emerytury podstawowej - w przypadku gdy gospodarstwo rolne obejmuje obszar użytków rolnych do 100 ha przeliczeniowych;
-
24% emerytury podstawowej - w przypadku gdy gospodarstwo rolne obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 100 ha przeliczeniowych do 150 ha przeliczeniowych;
-
36% emerytury podstawowej - w przypadku gdy gospodarstwo rolne obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 150 ha przeliczeniowych do 300 ha przeliczeniowych;
-
48% emerytury podstawowej - w przypadku gdy gospodarstwo rolne obejmuje obszar użytków rolnych powyżej 300 ha przeliczeniowych.
Stosownie do powyższych zapisów podstawowa składka na ubezpieczenie emerytalno-rentowe za każdego ubezpieczonego w II kwartale 2018 r. wynosi 91 zł.
Wysokość opłacanych składek ubezpieczeniowych ma bezpośredni wpływ na wysokość świadczenia emerytalnego w systemie powszechnym, który oparty jest o zasadę zdefiniowanej składki. Wysokość emerytury w systemie powszechnym stanowi bowiem równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia kwoty zwaloryzowanych składek na ubezpieczenie emerytalne, zaewidencjonowanych na indywidualnym koncie emerytalnym w ZUS, przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego.
System ubezpieczenia społecznego rolników, regulowany ww. ustawą z dnia 20 grudnia 1990 r. oparty jest natomiast na zasadzie zdefiniowanego świadczenia. Prawo do rolniczego świadczenia emerytalnego uzależnione jest nie tylko od osiągnięcia wieku emerytalnego, ale także od posiadania wymaganego stażu ubezpieczeniowego (co najmniej 25 lat). Emerytura ustalana jest natomiast według algorytmu, określonego w ustawie. Skutkuje to tym, że wysokość opłacanych składek emerytalnych nie ma bezpośredniego przełożenia na wysokość tego świadczenia.