Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi wypowiada się w sprawie zmiany przepisów i umożliwienie rolnikom, którzy nabyli uprawnienia do emerytury rolniczej dalsze prowadzenie gospodarstwa i korzystanie z uprawnień emerytalnych z KRUS. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, gdy nie ma komu przekazać gospodarstwa, a jego zbycie często ze względów psychologiczno-emocjonalnych jest dla wieku rolników trudną do zaakceptowania ostatecznością. Należy zwrócić uwagę na fakt, że osoby pobierające emeryturę z ZUS nie muszą pozbywać się swojego warsztatu pracy.
W Polsce rolnicy posiadają własny, odrębny od powszechnego, system ubezpieczenia społecznego. U podstaw tego podziału leży nie tylko specyfika pracy w gospodarstwie rolnym, ale przede wszystkim sposób finansowania tego systemu. Rozdzielność unormowań ubezpieczenia społecznego rolników od powszechnego systemu ubezpieczeń społecznych powoduje, że rządzą się te systemy odrębnymi regułami i to zarówno co do składek na ubezpieczenie społeczne jak i w szczególności co do zasady przyznawania, wypłaty i wysokości świadczeń z ubezpieczenia.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2016 r. poz. 277, z późn. zm.), prawo do emerytury rolniczej przysługuje po osiągnięciu wieku emerytalnego i po udokumentowaniu wymaganego stażu ubezpieczeniowego rolniczego. Emerytura składa się z dwóch części: części składkowej i części uzupełniającej. Część składkowa stanowi część ubezpieczeniową świadczenia emerytalnego. Jej wysokość uzależniona jest od długości stażu ubezpieczeniowego i wysokości emerytury podstawowej.
Część składkowa emerytury rolniczej wypłacana jest zawsze — niezależnie od prowadzenia, bądź nie, działalności rolniczej. Część składkowa jest niska ze względu na to, że jest pochodną opłacanych składek na ubezpieczenie społeczne rolników, które z kolei są dostosowane do możliwości finansowych rolników. Ze względy na ograniczoną wysokość części składkowej, ww. ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników przewiduje uzupełnienie emerytury i renty rolniczej o część uzupełniającą. Wysokość części uzupełniającej, wynosi od 85% do 95% emerytury podstawowej.
Warunkiem wypłaty części uzupełniającej świadczenia emerytalnego-rentowego rolniczego, finansowanej w całości z budżetu państwa, a więc będącej de facto emeryturą państwową jest zaprzestanie Prowadzenia działalności rolniczej w myśl przepisów ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, a to oznacza przeważnie wyzbycie się własności lub posiadania gospodarstwa rolnego. W ten sposób państwo finansuje jeden z instrumentów polityki rolnej — stymulowanie wymiany pokoleniowej wśród właścicieli gospodarstw rolnych. Zatem część uzupełniająca jest to państwowa rekompensata za przekazanie gospodarstwa rolnego i pełni dodatkowo rolę instrumentu polityki rolnej, wspierającego wymianę pokoleniową w rolnictwie.
Czytaj dalej na następnej stronie...
źródło: Gospodarz.pl/KRIR/Małgorzata Jawid foto:
freeimages.com