Umowy handlowe a rolnictwo. Analiza wpływu przyszłych umów handlowych na rolnictwo

Przewiduje się znaczne korzyści dla producentów produktów mlecznych i wieprzowiny. W tych sektorach w ostatnich latach występowały pewne problemy, a obecnie odnotowuje się poprawę. Z drugiej strony analiza wskazuje na delikatną sytuację wołowiny i ryżu, zarówno jeśli chodzi o wpływ handlu, jak i spadek cen producenta. Zakres oddziaływania na te sektory jest różny i zależy od tego, czy weźmie się pod uwagę wariant bardziej ambitny (pełna liberalizacja w przypadku 98,5 proc. wszystkich produktów oraz częściowa obniżka ceł o 50 proc. w przypadku pozostałych produktów) czy bardziej zachowawczy (pełna liberalizacja w przypadku 97 proc. i obniżka ceł na pozostałe produkty o 25 proc.).

Ponadto wyniki analizy potwierdzają, że podejście, które UE przyjmuje we wszystkich negocjacjach handlowych i które polega na ograniczeniu liberalizacji importu tzw. wrażliwych produktów rolnych, jest słuszne. W przypadku niedawno zawartej umowy z Kanadą (tzw. umowy CETA) wraz z jej wejściem w życie Unia zniesie 92,2 proc. ceł na produkty rolne, przy czym po siedmiu latach wskaźnik ten wyniesie 93,8 proc. Kontyngent taryfowy na wołowinę ustalony w umowie CETA, który wynosi 45 838 ton i zostanie wprowadzony stopniowo w ciągu 5 lat, odpowiada ok. 0,6 proc. łącznego spożycia w UE. Innym przykładem jest tu ryż: w umowie handlowej z Wietnamem Unia planuje jedynie częściową liberalizację importu ryżu a kontyngenty taryfowe na ryż stanowią ok. 8 proc. łącznego importu do UE. Dwie trzecie tej ilości będzie stanowił ryż nieprodukowany w UE lub przeznaczony do dalszego przetwarzania przez unijny sektor ryżu.

Analiza świadczy o potencjale europejskich produktów rolnych na rynku światowym, a jednocześnie wskazuje na delikatną sytuację niektórych sektorów rolnictwa. Dokładne informacje o możliwych skutkach umów pomogą Komisji w podejmowaniu trafnych decyzji w trakcie negocjacji.

Ograniczenia dostępnych metod sprawiły, że zbiór produktów rolnych objętych szczegółową analizą nie jest wyczerpujący. W analizie nie można było dokładnie określić możliwych korzyści w przypadku ważnych produktów o znacznym potencjale eksportowym – takich jak owoce i warzywa, wino, oliwa z oliwek czy ogólnie żywność przetworzona (które stanowią 70 proc. wartości eksportu towarów rolno-spożywczych z UE) – ani korzyści wynikających z lepszej ochrony dzięki oznaczeniom geograficznym.

Ocena dotyczy wyłącznie skutków wzajemnej liberalizacji ceł przywozowych między UE a jej partnerami handlowymi. Nie obejmuje natomiast innych postanowień o skutkach gospodarczych (np. ograniczeń środków pozataryfowych, a zwłaszcza środków sanitarnych i fitosanitarnych). W ocenie nie uwzględniono też wpływu środków, za pomocą których UE w umowach handlowych chroni sektory „wrażliwe”, np. systematycznego stosowania ograniczonych kontyngentów taryfowych.

Czytaj dalej na następnej stronie...