Uprawa buraka cukrowego
Burak cukrowy jest wyjątkowo wymagający w kwestiach ochrony herbicydowej. Jest to spowodowane przede wszystkim bardzo długim i powolnym okresem kiełkowania i początkowego wzrostu. Konkurencyjność roślin buraka w stosunku do roślin chwastów, od siewu do zakrycia rzędów przez liście (6 do 8 tygodni) jest niewielka. Priorytetem każdego producenta w tym krytycznym okresie powinno być utrzymanie plantacji wolnej od chwastów. Zdaniem Anny Rogowskiej, każde zaniechanie, błąd czy zaniedbanie na tym etapie uprawy może spowodować niemożliwe do naprawiania konsekwencje – inwazję chwastów trudnych do zwalczenia w późniejszym terminie, a co za tym idzie znaczne obniżenie plonów. Dlatego tak istotny jest wybór odpowiedniego preparatu, terminowość i precyzja jego użycia. Jest to bardzo ważne także z uwagi na dość wysokie koszty chemicznej ochrony plantacji, która może wynosić nawet kilka procent wartości plonu. O wyborze technologii odchwaszczania decyduje przede wszystkim stan i stopień zachwaszczenia, wielkość plantacji, poziom agrotechniki czy przebieg pogody podczas przeprowadzania oprysku.
Buraki cukrowe są powszechnie uprawiane na glebach żyznych w płodozmianie ze zbożami ozimymi, zwłaszcza po pszenicy ozimej i jęczmieniu ozimym. Dość często z poplonem takim jak gorczyca biała czy rzodkiew oleista sianym jesienią roku poprzedniego, zwłaszcza po jęczmieniu ozimym. Poplon ten nie tylko służy do ochrony gleby, ale jest pomaga w kontroli nicieni (mątwik burakowy Heterodera schachtii)), które mogą powodować poważne uszkodzenia buraka cukrowego. Istnieją odmiany gorczycy i rzodkwi oleistej wyhodowane specjalne w celu stymulowania rozwoju cyst mątwika, który nie znajdując żywiciela w postaci roślin buraka, ginie i tym samym zmniejsza się jego populacja.
W takim zmianowaniu buraków cukrowych, w porównaniu do tradycyjnej uprawy, można oczekiwać na wiosnę więcej gatunków chwastów, takich jak: komosa biała, szarłat szorstki. Ponadto, należy liczyć się z występowaniem gatunków pospolitych dla zbóż ozimych, takich jak: fiołek polny, gwiazdnica pospolita i przytulia czepna. Te chwasty mają szczególne znaczenie, gdyż jeśli przetrwają zimę muszą być zwalczane w zaawansowanym stadium rozwoju, na przykład fiołek polny. Dodatkowo, musimy zadbać o same rośliny poplonu, które przetrwały zimę, w tym szczególnie stare rośliny rzodkwi oleistej są bardzo trudne do zwalczania wiosną przed siewem buraków cukrowych. I wreszcie często spotykamy dobrze znane gatunki wieloletnie, takie jak perz czy ostrożeń polny. Powszechnie na plantacjach spotkamy również rumian polny, rdesty, marunę bezwonną. Lokalnie na niektórych plantacjach rolnicy zmagają się także z samosiewami rzepaku, przetacznikami, tasznikami, tobołkami, psianką czarną, bratkiem polnym, niezapominajką czy poziewnikiem szorstkim.
Jak wiele innych upraw burak cukrowy jest dość wrażliwy na konkurencję chwastów podczas początkowego rozwoju do fazy 8 liści. Ale nawet po tym etapie wzrostu, ciężka konkurencja może grozić ze strony chwastów takich, jak komosa biała, szarłat szorstki, ostrożeń polny czy perz.
Czytaj dalej na następnej stronie...