W sezonie 2018/2019 przewidywany jest wzrost globalnej produkcji cukru do 185 mln ton, a spożycia do 178 mln ton, a więc odpowiednio o 0,5% i 1%. W tej sytuacji szacowana światowa nadwyżka produkcji cukru ulegnie zmniejszeniu do 6,7 mln ton, a zapasy końcowe zwiększą się o 4% do 98 mln ton. Przewidywana nadwyżka wynika z dużego wolumenu produkcji głównie w Indiach i Tajlandii – krajach, które należą do wiodących globalnych producentów cukru.
W Unii Europejskiej, po zniesieniu limitów produkcji cukru w 2017 r., w sezonie 2017/2018 produkcja cukru ukształtowała się na rekordowym poziomie 21,1 mln ton, a więc o 25% większym niż w sezonie 2016/2017. Zgodnie z prognozą KE, w sezonie 2018/2019 produkcja będzie o 9% mniejsza i wyniesie 19,2 mln ton. Produkcja ta będzie wyższa od popytu na rynku unijnym przewidywanego na 17,65 mln ton.
W Polsce obszar uprawy buraków cukrowych pod zbiory w 2018 r. był podobny do roku 2017 i wyniósł 0,2 mln ha. GUS szacuje, że wysokość tegorocznych plonów buraków cukrowych będzie o 10% niższa i wyniesie 609 dt/ha. Zbiory buraków cukrowych oceniono na 14,3 mln ton, czyli mniej o 9% niż w 2017 r.
Zbiory buraków cukrowych na ocenianym przez GUS poziomie pozwolą na produkcję 2,1–2,3 mln ton cukru w sezonie2018/2019 w odniesieniu do 2,3 mln ton wyprodukowanych w roku 2017/2018. Ostateczny kontyngent produkcji cukru będzie zależny od warunków pogodowych w okresie jesiennym, które mają duży wpływ na zawartość cukru w korzeniach. We wrześniu 2018 r. wyprodukowano 275 tys. ton cukru wobec 343 tys. ton przed rokiem, tj. o 20% mniej.