Znakowanie produktów spożywczych w UE
Wprowadzone regulacje mają za zadanie umożliwienie konsumentom podejmowania bardziej świadomych decyzji przy zakupie żywności. Ustawodawca w tym celu ozaznaczył, że w przypadku produktów mięsnych wymagane jest zamieszczenie informacji o kraju pochodzenia surowca.
Nowe normy dotyczące znakowania produktów mięsnych
Podobne normy obowiązywały już dla mięsa wołowego, a obecnie zostały rozszerzone na wieprzowinę, drób oraz jagnięcinę. Zmiany jakie rozstały wprowadzone, przewidują, że jeśli sprzedawane jest mięso świeże lub chłodzone, na etykiecie powinna widnieć informacja o miejscu hodowli zwierząt i ich uboju.
Jeśli mięso składa się z różnych, połączonych kawałków, taki produkt musi z kolei być oznakowany jako „mięso formowane“ lub „z połączonych kawałków mięsa“.
Zmiany dotyczą także konieczności informowania przez producentów jeśli mięso było rozmrażane. Ponadto, jeśli gotowy produkt zawiera elementy z mięsa, które pochodzą z innego kraju, w takiej sytuacji powinno to też zostać opisane na etykiecie, np. "wyprodukowane w Holandii z polskiego surowca". Takie rozwiązanie chroni również klientów w sytuacji kiedy w nazwie produktów użyta jest nazwa regionu bądź kraju, a tymczasem rzeczywiste miejsce pochodzenie głównego surowca jest zupełnie inne.
Oznakownia na etykietach produktów spożywczych
Jak podaje Bank BGŻ na podstawie Agra Europe, pod względem formatu etykiety ustawodawca określił minimalną wielkość czcionki (na etykiecie to 1,2 mm, a na bardzo małych opakowaniach - 0,9 mm). W przypadku produktów przetworzonych powstał wymóg podawania informacji o wartościach odżywczych oraz alergenach. Te wymogi wejdą jednak w życie później, bo 13 grudnia 2016 r.