Światowe ceny żywności spadły lekko w grudniu

Warto przypomnieć, że w listopadzie wartość indeksu była najwyższa od czerwca 2011 roku. Przyglądając się poszczególnym grupom towarów (subindeksom) można zauważyć, że w grudniu nadal rosły już tylko międzynarodowe ceny produktów mlecznych, podczas gdy ceny pozostałych grup towarów żywnościowych mniej lub bardziej spadły.

Mimo lekkiego spadku w grudniu, średnioroczny Indeks cen żywności FAO wzrósł w 2021 roku aż o 28,1%, a wzrost dotyczył wszystkich grup towarowych.

Indeks cen olejów roślinnych FAO spadł w grudniu najbardziej, bo o 3,3 procent w stosunku do rekordowego poziomu zarejestrowanego wcześniej. Spadek był spowodowany spadkiem cen oleju palmowego i słonecznikowego, podczas gdy wartości oleju sojowego i rzepakowego pozostały praktycznie niezmienione w ujęciu miesięcznym. Międzynarodowe ceny oleju palmowego spadły w grudniu, odzwierciedlając przede wszystkim przytłumiony globalny popyt importowy w związku z obawami o wpływ rosnącej liczby przypadków COVID-19. Tymczasem międzynarodowe notowania oleju słonecznikowego również były słabsze, odzwierciedlając ograniczony popyt. Z kolei światowe ceny oleju sojowego i rzepakowego utrzymały się na wysokim poziomie, w dużej mierze dzięki, odpowiednio, silnemu popytowi importowemu, głównie z Indii, oraz przedłużającej się ograniczenia podaży na świecie. W całym 2021 r. Indeks cen olejów roślinnych FAO wynosił średnio 164,8 punktu (historyczny szczyt), co oznacza wzrost aż o 65,8 procent w porównaniu z 2020 r. Indeks cen cukru FAO spadł w grudniu o 3,1 procent i był najniższy od pięciu miesięcy. Grudniowy spadek odzwierciedlał obawy o wpływ wariantu Omicron COVID-19 na globalny popyt na cukier po wznowieniu środków zapobiegawczych w wielu regionach. Osłabienie reala brazylijskiego w stosunku do dolara amerykańskiego oraz niższe ceny etanolu również przyczyniły się do obniżenia światowych cen cukru w grudniu. W całym roku wskaźnik cen cukru FAO wynosił średnio 109,3 punktu, co oznacza wzrost o 37,5 procent od 2020 roku i najwyższy poziom od 2016 roku.
 
Indeks cen zbóż FAO był w grudniu o 0,9 procent niższy niż miesiąc wcześniej. Ceny eksportowe pszenicy spadły w grudniu w związku z poprawą dostaw w trakcie zbiorów na półkuli południowej i spowolnieniem popytu. Jednak ceny kukurydzy były wyższe, co wynikało z dużego popytu i obaw o utrzymującą się suszę w Brazylii. Podczas gdy ceny sorgo również wzrosły, częściowo pod wpływem rynków kukurydzy, notowania jęczmienia nieznacznie spadły. W całym 2021 r. wskaźnik cen zbóż FAO wynosił średnio 131,2 punktu, co oznacza wzrost o 27,2 procent od 2020 r. i najwyższy roczny wskaźnik odnotowany od 2012 r. W 2021 r. średnie roczne ceny kukurydzy i pszenicy były o 44,1 i 31,3 procent wyższe niż w 2020 r., głównie ze względu na duży popyt i mniejsze dostawy, zwłaszcza wśród głównych eksporterów pszenicy. Ryż był jedynym głównym zbożem, który odnotował spadek cen w 2021 r. (-4% r/r).

Indeks cen mięsa FAO wyniósł 111,3 pkt w grudniu, co oznacza symboliczny spadek miesięczny (5 miesiąc z rzędu). Nadal jednak ceny mięsa były o 17,4 procent powyżej ich wartości z poprzedniego roku. W grudniu ceny drobiu spadły, głównie obciążone wzrostem światowych dostaw eksportowych. Tymczasem ceny mięsa wieprzowego spadły szósty miesiąc z rzędu, choć nieznacznie, ponieważ ciągła presja spadkowa wynikająca ze spadku chińskiego importu została zrekompensowana zwiększoną sprzedażą przedświąteczną w głównych krajach produkujących. W 2021 r. wskaźnik cen mięsa FAO wynosił średnio 107,6 punktu, co oznacza wzrost o 12,7 procent w porównaniu z 2020 r. Mięso owcze odnotowało największy wzrost cen, a następnie mięso wołowe i drobiowe, podczas gdy ceny mięsa wieprzowego nieznacznie spadły rok do roku.

Indeks cen produktów mlecznych FAO odnotował w grudniu wzrost o 1,8 procent w porównaniu z poprzednim miesiącem. W skali roku indeks ten zyskał 17,4%. W grudniu w dalszym ciągu rosły międzynarodowe notowania masła i mleka w proszku, czemu sprzyjał wysoki światowy popyt importowy, w połączeniu z ograniczoną podażą eksportową, wynikającą z mniejszej produkcji mleka w Europie Zachodniej i Oceanii. Pomimo niskiej produkcji mleka, produkcja sera w Europie Zachodniej wzrosła, ponieważ producenci woleli ser od alternatywnych produktów mlecznych, powodując marginalny spadek cen sera. W 2021 r. wskaźnik cen produktów mlecznych FAO wynosił średnio 119,0 punktów, co oznacza wzrost o 16,9 procent od 2020 r., odzwierciedlając utrzymujący się w ciągu roku popyt importowy, zwłaszcza z Azji, oraz ograniczone dostawy eksportowe z wiodących regionów produkcyjnych.