Wprowadzenie pełnego, 24 godzinnego monitoringu w ubojniach od miejsca wyładunku zwierząt poprzez hale ubojowe aż do miejsca klasyfikacji półtusz. Dostęp do monitoringu ma prawo posiadać państwowe służby weterynaryjne oraz inne organy państwa zajmujące się bezpieczeństwem żywności a także organy ścigania. System nagrywania powinien znajdować się w miejscu niedostępnym dla osób postronnych, zaplombowany w odpowiedni sposób, posiadający podwójny system zasilania na wypadek braku dostawy prądu. Za zerwanie plomb bądź ingerencję w monitoring przedsiębiorca powinien ponosić surowe konsekwencje finansowe. Monitoring powinien obejmować również samochody służące do transportu, co umożliwiłoby sprawdzenie czy zwierzęta wchodziły do pojazdu samodzielnie.
Zwiększenie kontroli wszystkich pośredników w obrocie zwierząt w zakresie stanu technicznego pojazdów, wyposażenia, posiadanych uprawnień do przewozu zwierząt. Kontrole powinny być prowadzone przez służby Inspekcji Transportu Drogowego oraz Policji. W przypadku stwierdzenia rażącego naruszenia prawa należy wprowadzić zakaz wykonywania działalności w tym zakresie na okres 2 lat.
Stworzenie aktywnego wykazu rzeźni i podmiotów dokonujących uboju z konieczności i ich publikacja na stronach internetowych oraz w siedzibach Powiatowej Inspekcji Weterynaryjnej i oddziałach terenowych Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.
Wprowadzenie obowiązku posiadania przez właściciela bydła księgi leczenia oraz stworzenie elektronicznej i centralnej książki leczenia bydła, do której dostęp mieliby lekarze weterynarii, zakłady ubojowe oraz służby inspekcji weterynaryjnej. Centralny rejestr pozwoli na sprawdzenie historii leczenia każdego zwierzęcia w sytuacji wystąpienia podejrzenia iż zwierzę otrzymywało środki farmakologiczne. Postulujemy również o z zwiększenie ilości badań na obecność substancji hamujących.
Wprowadzenie dotacji do eutanazji chorych zwierząt, które nie podlegają ubojowi z konieczności. Obecnie całkowite koszty uśpienia zwierzęcia ponosi rolnik, koszt takiego zabiegu oscyluje od 350-500 zł/szt.
Wprowadzenie dotacji do dobrowolnego ubezpieczenia zwierząt od ryzyka padnięcia i uboju z konieczności, których przyczyną są: choroby, wypadki. Obecnie przedmiotowe ubezpieczenia są dobrowolne a ich stawka jest nieadekwatnie wysoka do prawdopodobieństwa wystąpienia takiego zdarzenia. Pomoc finansowa państwa w tym zakresie zminimalizowałaby praktycznie do zera pokusę sprzedaży zwierzęcia nie spełniającego standardów jakościowych.
Postulujemy wprowadzenia prawa umożliwiającego funkcjonowanie mobilnych ubojni bydła wykorzystywanych do uboju z konieczności. Obecnie bardzo mała ilość ubojni prowadzi ubój z konieczności a czas oczekiwania na taką usługę jest często bardzo długi co powoduje, iż zwierzę niepotrzebnie cierpi. Proponujemy także zwiększenie ilości i częstotliwości szkoleń z zakresu uzyskania uprawnień do uboju z konieczności dla rolników oraz zmianę wymogów w tym zakresie.
W ramach kampanii informacyjnej Rada Sektora Wołowiny planuje prowadzenie szkoleń i kampanii informacyjnej dla rolników w zakresie sposobu postępowania w przypadku potrzeby uboju z konieczności. Naszym zdaniem edukacja i zwiększenie świadomości rolników ułatwi im kierowanie zwierząt zdrowych ale pourazowych do legalnego uboju.
Potrzebujemy uszczegółowienia systemu IRZ w zakresie podawania przyczyn uboju zwierzęcia oraz zwiększenia częstotliwości kontroli gospodarstw rolnych gdy występuje tam duża ilość padnięć oraz ubojów z konieczności w zakresie spełniania przepisów dobrostanu zwierząt.
Radę Sektora Wołowiny tworzy sześć organizacji branżowych, reprezentujących hodowców, producentów i przetwórców: Polski Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego, Polskie Zrzeszenie Producentów Bydła Mięsnego, Federacja Związków Pracodawców - Dzierżawców i Właścicieli Rolnych, Unia Producentów i Pracodawców Przemysłu Mięsnego, Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy Rzeczypospolitej Polskiej oraz Związek Polskie Mięso.