Obowiązki w zakresie gospodarowania opakowaniami dla grup producentów owoców i warzyw

W obecnym systemie prawnym istnieją dwie główne ustawy regulujące tematykę gospodarowania opakowaniami i odpadami opakowaniowymi. Są to ustawy z 11 maja 2001 roku o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz. U. 2001, Nr 63, poz. 638, ze zm.) oraz o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz. U. 2007, Nr 90, poz. 207, ze zm.). Od 1 stycznia 2014 roku zacznie obowiązywać nowa ustawa, w całości zastępująca ustawę o opakowaniach i odpadach opakowaniowych oraz regulująca tematykę odpadów opakowaniowych – do tej pory opisanej w ustawie o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz opłacie produktowej. Będzie to ustawa o gospodarce opakowaniami oraz odpadami opakowaniowymi (Dz. U. 2013, poz. 888). W związku z zawiłościami w przepisach poniżej opisano najważniejsze obowiązki przedsiębiorców wynikające z obecnych i przyszłych przepisów.
 

Wprowadzanie opakowań
 

Na wstępie warto przyjrzeć się temu, kto podlega pod ustawowe zapisy. Jest nim każdy, kto wprowadza do obrotu produkty w opakowaniach. Wprowadzającym będzie zatem ten, kto pakuje swoje produkty, a także ten kto zleca pakowanie produktów w opakowania ze znakiem towarowym zlecającego. Wprowadzeniem do obrotu jest także import lub wewnątrzwspólnotowe nabycie produktów w opakowaniach. W tym zakresie nie ma znaczenia, czy udostępnienie produktów w opakowaniach było płatne czy nieodpłatne.
 

Czy ustawa definiuje, co jest opakowaniem? Owszem – jest to każdy wyrób, w tym wyrób bezzwrotny, wykonany z jakiegokolwiek materiału, przeznaczony do przechowywania, ochrony, przewozu, dostarczania lub prezentacji produktów, od surowców do towarów przetworzonych. Przykładowo mogą to być kartony służące do przewozu owoców, plastikowe opakowania jednostkowe na owoce drobne, papier do zawijania owoców zapobiegający ich obiciom, plastikowe skrzynki służące do zbierania owoców, jak również drewniane palety.
 

Ustawa za opakowanie uznaje także elementy pomocnicze, które mają ten sam cel, co samo opakowanie – w tym przypadku można mówić o folii stretch i taśmie klejącej, ale również o narożnikach czy przekładkach kartonowych oraz o zszywkach metalowych i etykietkach na opakowaniach.
 

Wprowadzane opakowania należy ewidencjonować w jednostce masy (kg) z podziałem na grupy materiałowe – papier i tektura, tworzywo sztuczne, drewno, aluminium, blacha stalowa, szkło oraz opakowania pozostałe. Nie ważny jest więc rodzaj wprowadzanego opakowania, ale materiał, z którego ono powstało.
 

Odzysk i recykling opakowań
 

Podstawowym obowiązkiem przedsiębiorców wprowadzających na rynek produkty w opakowaniach jest osiąganie ustawowych poziomów odzysku i recyklingu odpadów opakowaniowych. Są dwa sposoby, aby wypełnić ten obowiązek. Najpopularniejszym i najłatwiejszym jest nawiązanie współpracy z organizacją odzysku. Po przekazaniu obowiązku to organizacja odzysku opakowań musi wykazać się osiągniętymi poziomami wobec urzędu marszałkowskiego. Ponadto organizacja odzysku składa roczne sprawozdanie w imieniu przedsiębiorców, zdejmując z nich obowiązek. Ustawodawca proponuje też bardziej uciążliwą formę realizacji obowiązku, a więc samodzielne zbieranie odpadów opakowaniowych i przekazywanie ich firmom, które posiadają stosowne zezwolenie na przetwarzanie odpadów. Warto jednak zauważyć, że w tym przypadku to przedsiębiorca odpowiada za 100% wprowadzonych opakowań.


Czytaj dalej na następnej stronie...