Przebieg warunków agrometeorologicznych

Umożliwiała również wykonywanie jesiennych prac polowych oraz zbiorów roślin okopowych i pastewnych. Oziminy wysiane w optymalnych terminach agrotechnicznych w listopadzie krzewiły się. Występujące w trzeciej dekadzie tego miesiąca znaczne ochłodzenie oraz opady śniegu przyczyniły się do zwolnienia procesów życiowych roślin. Notowane przede wszystkim w pierwszej połowie grudnia spore spadki temperatury powietrza przy powierzchni gruntu, dochodzące miejscami nawet do -15°C i poniżej, mimo braku pokrywy śnieżnej lub niewielkiej jej wysokości nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia gleby na głębokości węzła krzewienia, spowodowały natomiast zahamowanie procesów życiowych roślin. W drugiej połowie miesiąca w wyniku ocieplenia, gdyż miejscami temperatura powietrza wzrastała nawet do 13°C, topniejący śnieg w połączeniu z opadami deszczu powodowały miejscami powstawanie na polach zastoisk wody. W wyniku dobowych wahań temperatury powietrza powtarzały się procesy zamarzania i rozmarzania wierzchniej warstwy gleby mogące powodować osłabienie systemu korzeniowego roślin.

Utrzymująca się na początku stycznia wysoka temperatura powietrza, lokalnie mogła powodować zakłócenia w zimowym spoczynku roślin. Notowane pod koniec pierwszej, a także w drugiej dekadzie miesiąca obniżki temperatury powietrza, bo miejscami wynoszące nawet -20°C i poniżej, były krótkotrwałe i nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia gleby na głębokości węzła krzewienia.

Notowane w lutym wyjątkowo wysokie temperatury powietrza, znacznie przekraczające normę wieloletnią zakłócały zimowy spoczynek roślin. W drugiej połowie lutego na obszarze całego kraju obserwowano rozpoczęcie wegetacji roślin ozimych i trwałych użytków zielonych. Występujące w ciągu miesiąca opady deszczu przyczyniły się do nadmiernego uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby.

Przebieg pogody w marcu sprzyjał wzrostowi i rozwojowi roślin uprawnych. Notowane w ciągu miesiąca korzystne na ogół warunki agrometeorologiczne umożliwiły wykonywanie wiosennych prac polowych. Lokalnie w pierwszej, tj. na polach równomiernie uwilgotnionych, a na znacznym obszarze kraju w drugiej dekadzie miesiąca przystąpiono do siewów owsa, pszenicy jarej i jęczmienia jarego. Uwilgotnienie wierzchniej warstwy gleby na początku okresu wegetacyjnego w pełni zabezpieczało potrzeby wodne roślin.

Warunki agrometeorologiczne w kwietniu były zróżnicowane. Notowane w pierwszej dekadzie miesiąca ciepłe dni sprzyjały wzrostowi i rozwojowi roślin oraz powszechnie prowadzonym pracom polowym. Występujące natomiast w drugiej połowie kwietnia przymrozki miejscami nawet poniżej -9°C, spowodowały uszkodzenia niektórych upraw rolnych, a także kwitnących drzew i krzewów owocowych oraz plantacji jagodowych. Pod koniec miesiąca w wielu rejonach kraju obserwowano przesuszenie wierzchniej warstwy gleby. Ciepła i słoneczna pogoda na początku maja sprzyjała powszechnie prowadzonym pracom polowym oraz wzrostowi i rozwojowi roślin. W wyniku ochłodzenia występującego w drugiej dekadzie maja tempo wzrostu i rozwoju roślin uległo spowolnieniu. Zaznaczający się w ciągu miesiąca niedobór opadów, miejscami znaczny, przyczynił się do zmniejszenia zapasów wody w glebie. W wielu rejonach kraju wystąpiło przesuszenie wierzchniej warstwy gruntu, a potrzeby wodne roślin nie były w pełni zaspokojone.

W czerwcu warunki agrometeorologiczne były zróżnicowane regionalnie, a nawet lokalnie. W wielu rejonach kraju obserwowano znaczne niedobory opadów deszczu, powodujące przesuszenie gleby. Niekorzystnie wpływało to na stan wielu upraw, zwłaszcza na słabszych glebach. Równocześnie występujące lokalnie ulewne deszcze, połączone z burzami i silnym wiatrem, powodowały przejściowo nadmierne uwilgotnienie gleby. W drugiej połowie czerwca rozpoczęto żniwa jęczmienia ozimego. Lipcowe opady deszczu, również o charakterze burzowym występujące na obszarze całego kraju przyczyniły się do poprawy uwilgotnienia gleby. Nie wpłynęło to jednak w zasadniczy sposób na poprawę stanu upraw zbóż. W pierwszej dekadzie lipca przystąpiono do koszenia rzepaku i rzepiku, a następnie poszczególnych zbóż. W czasie wykonywania prac żniwnych obserwuje się zróżnicowane warunki pogodowe, dalszy ich przebieg będzie miał wpływ na wielkość i jakość uzyskanych zbiorów. W wyniku występujących w okresie wegetacji zróżnicowanych warunków wilgotnościowych największe niedobory wody notowano w środkowo-wschodniej części kraju: w województwie mazowieckim, lubelskim i południowej części województwa podlaskiego. Na południu kraju oraz w Polsce zachodniej i północno-zachodniej deficyt wody był najmniejszy.