Zwróćmy uwagę na siarkę

Niedobory siarki, szczególnie w początkowym okresie są trudne do zidentyfikowania. Można je pomylić z niedoborem azotu czy magnezu. Stosunkowo najłatwiej można je rozpoznać na rzepaku. Objawy można zaobserwować na młodszych liściach, które zewnętrznie ulegają rozjaśnieniu.

Stosowanie nawozów wieloskładnikowych z siarką powoduje podniesienie efektywności nawożenia, szczególnie na glebach lekkich i kwaśnych. Coraz mniej wykorzystuje się również nawozy naturalne, co ma wpływ na obniżenie zawartości siarki w glebie jak i decyduje o jej formie dostępności dla roślin.

Wyróżnić można trzy podstawowe grupy, które zostały wyodrębnione na podstawie ilości wynoszonej siarki w plonie rolniczym.

a) Rośliny o bardzo dużych potrzebach pokarmowych w stosunku do siarki. Rośliny krzyżowe: rzepak, kapusta, gorczyca oraz liliowate: cebula i czosnek. Rośliny te pobierają 80-90 kg S/ha.

b) Rośliny o średnich potrzebach pokarmowych w stosunku do siarki, które pobierają około 20-40 kg S/ha. Należą do nich motylkowate oraz okopowe wytwarzające duże ilości suchej masy z ha.

c) Rośliny o niskich potrzebach nawozowych w stosunku do siarki. Do tej grupy zaliczamy przede wszystkim zboża, które pobierają około 12-25 kg S/ha.

Rośliny sadownicze wykazują niskie zapotrzebowanie na siarkę.

Rośliny pobierają siarkę w formie siarczanów przez cały okres wegetacji, a najintensywniej w stadium kwitnienia. Rośliny mogą pobierać siarkę również w formie dwutlenku siarki z atmosfery a odbywa się to przez liście i jest ona w ten sposób szybko wykorzystywana.

Dostateczne zaopatrzenie roślin w ten pierwiastek zapewnia uzyskiwanie wysokich plonów o odpowiednich cechach jakościowych.

Warto więc monitorować zasobność gleby w siarkę, pozostałe makroelementy, jak również mikroelementy i pH gleby.

Badania takie są prowadzone przez Okręgowe Stacje Chemiczno-Rolnicze, gdzie po zbadaniu otrzymamy wynik o stanie naszej gleby i o składnikach jakich w niej brakuje. Jest to nie tyko korzystne z punktu uzyskiwanego plonu lecz również z finansowego, gdyż ceny nawozów do tanich nie należą a dzięki temu można je racjonalnie rozdysponować.