Zarząd KIB na temat pakietu propozycji legislacyjnych Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2014-2020

Uwagi Zarządu KIB do projektu stanowiska Rządu RP do projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego przepisy dotyczące płatności bezpośrednich dla rolników na podstawie systemów wsparcia w ramach wspólnej polityki rolnej (COM(2011)625)

 

Art. 32 w/w rozporządzenia przewiduje ustanowienie wymogu przeznaczenia 7% gruntów kwalifikowanych do płatności obszarowych innych niż trwałe użytki zielone na tzw. obszary proekologiczne. Zarząd Krajowej Izby Biopaliw w pełni podziela opinię wyrażoną w projekcie stanowiska rządowego, zgodnie z którą proponowane rozwiązanie ograniczy możliwości wykorzystania potencjału produkcyjnego gospodarstw towarowych. To właśnie nowoczesne europejskie gospodarstwa towarowe, jednocześnie z zachowaniem swojej funkcji związanej z zapewnieniem bezpieczeństwa żywnościowego, są obecnie najważniejszymi dostarczycielami zrównoważonych surowców rolniczych na cele energetyczne, w tym biopaliwowe. Należy w szczególności zwrócić uwagę, że Dyrektywą 2009/28/WE w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych Unia Europejska zdecydowała o osiągnięciu 10% paliw odnawialnych w 2020 roku w ogólnym wolumenie paliw transportowych, wśród których dominującą rolę odgrywać będą biopaliwa ciekłe wytwarzane z surowców rolniczych. Wzięcie przedmiotowego aspektu pod uwagę pozwala w opinii Zarządu KIB na rozszerzenie dotychczasowego uzasadnienia proponowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi stanowiska w tym zakresie.
 

Jednocześnie Zarząd KIB zwrócił uwagę na inną kwestię związaną z faktycznym narzuceniem przez Komisję Europejską zmiany dotychczasowego użytkowania gruntów rolnych w postaci obligatoryjnego wyłączania 7% ich powierzchni z produkcji towarowej. Symultanicznie do prac nad nowym obliczem Wspólnej Polityki Rolnej po 2013 roku w Komisji trwają prace nad oceną skutków regulacji związanych ze zjawiskiem tzw. pośredniej zmiany użytkowania gruntów spowodowanej korzystaniem z biopaliw oraz biopłynów (Indirect Land Use Change – ILUC) poprzedzoną Sprawozdaniem Komisji w tej sprawie z 22 grudnia 2010 roku (KOM(2010) 811). Omawiane obecnie rozwiązanie jest w opinii Zarządu Krajowej Izby Biopaliw znaczącą ingerencją w decyzje producyjne podejmowane przez rolników mające bezpośredni wpływ na skalę wytwarzania przy, niezaprzeczalnie, jednoczesnym generowaniu wartości dodanej związanej z ograniczaniem niekorzystnego wpływu rolnictwa na środowisko naturalne i bioróżnorodność. W przypadku zatem jego wejścia w życie kraje członkowskie Unii Europejskiej powinny wziąć pod uwagę tę kwestię przy podejmowaniu ostatecznych decyzji w postaci propozycji legislacyjnej w sprawie dodatkowych wymogów stawianych przed bazą surowcową wykorzystywaną do produkcji biokomponentów i biopaliw ciekłych.
 

Uwagi Zarządu KIB do projektu stanowiska Rządu RP do projektu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynków”) (COM(2011)626)

 

Art. 49 w/w rozporządzenia przewiduje możliwość ustanowienia mechanizmu wsparcia dla destylacji produktów ubocznych powstających podczas produkcji wina. Jednocześnie, otrzymanie pomocy tego rodzaju uzależnia się od sposobu zagospodarowania alkoholu będącego wynikiem destylacji, ograniczając go do celów przemysłowych lub energetycznych, aby „uniknąć zakłócania konkurencji”. Cel energetyczny w tym przypadku bezpośrednio związany jest z wykorzystaniem odwodnionego alkoholu na cele paliwowe, dlatego dziwi i zastanawia użyte w projekcie rozporządzenia cytowane powyżej stwierdzenie, które idąc dalej mogłoby oznaczać, jakoby w produkcji alkoholu na cele przemysłowe lub energetyczne nie miała miejsce jakakolwiek konkurencja pomiędzy poszczególnymi dostawcami.
 

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 2 przytoczonej już powyżej Dyrektywą 2009/28/WE, dla celów wykazania spełnienia krajowych obowiązków stosowania energii ze źródeł odnawialnych nałożonych na operatorów oraz osiągnięcia celu w zakresie stosowania energii ze źródeł odnawialnych we wszystkich formach transportu (…), wkład biopaliw wytworzonych z odpadów, pozostałości, niespożywczego materiału celulozowego oraz materiału lignocelulozowego uznaje się za dwukrotnie większy od wkładu innych biopaliw. Nie istnieją żadne ograniczenia natury prawnej, aby dany kraj członkowski konstruując krajowe przepisy implementujące Dyrektywę 2009/28/WE nie mógł zakwalifikować produktów ubocznych powstałych podczas produkcji wina do koszyka surowcowego biokomponentów i biopaliw podlegającym mechanizmowi podwójnego naliczania w przypadku ich wykorzystania na cele realizacji celu wskaźnikowego. Uzupełniając zatem obecnie przedmiotowe postanowienie o omawianą propozycję wsparcia dla destylacji produktów ubocznych powstających podczas produkcji wina, której produkt zostanie przeznaczony na cele energetyczne (paliwowe), okazuje się, że de facto alkohol taki podlegać będzie dwóm niezależnym preferencjom. Wobec wyłączenia przez KE niemal z góry zjawiska konkurencji na rynku alkoholu na cele energetyczne wynikające z zaproponowanego brzmienia art. 49, w opinii Zarządu Krajowej Izby Biopaliw należy dążyć do usunięcia przedmiotowego zapisu w ostatecznej wersji rozporządzenia. Uzupełniając argumentację pragnę jednocześnie dodać, że rynek alkoholu, z uwagi na jego praktyczną konstrukcję i częste funkcjonowanie tych samych producentów zarówno w sektorze przemysłowym, energetycznym jak i spożywczym, należy traktować jednolicie. W dotychczasowym kształcie projektu stanowiska Rządu RP opracowanego przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi nie znalazły się żadne odniesienia do przedmiotowej propozycji wsparcia, dlatego Zarząd KIB wnosi o jego uzupełnienie oraz wzięcie przedstawionej kwestii pod uwagę w trakcie innych prac legislacyjnych resortu związanych z praktyczną realizacją połączonych polityk energetycznej i środowiskowej, zgodnie z kompetencjami resortu rolnictwa.