Znakowanie dorszy w Bałtyku
Głównym celem projektu jest uzyskanie informacji na temat migracji dorszy, a także danych dotyczących tempa wzrostu ryb tego gatunku, co pozwoli na rozwiązanie problemu określania wieku dorszy bałtyckich. Wiarygodne oceny zmienności stanu zasobów dorszy są niezbędne do zarządzania nimi, a określenie wieku dorszy ma w ocenie zasobów kluczowe znaczenie. Wiarygodność odczytu wieku u dorszy od dawna jest przedmiotem dyskusji, gdyż tempo wzrostu tych ryb we wschodniej części Morza Bałtyckiego zmalało. Widoczność pierścieni (przyrostów letnich i zimowych) na otolicie (wapienny element narządu równowagi) znacząco się pogorszyła, co prowadzi do nierealistycznej oceny wieku. Niejednoznaczność danych skutkuje nieprecyzyjnymi prognozami stanu zasobów wydawanymi przez Międzynarodową Radę Badań Morza (ICES). Od 2014 roku, dane te są na tyle niepewne, że kwestie zalecanych przez Komisję Europejską kwot połowowych dla stada dorszy wschodniobałtyckich, ICES oparł o zasadę ostrożnego podejścia. Jednak zasada ta nie gwarantuje wielkości połowów mieszczących się w ramach granic zrównoważonej eksploatacji.
W projekcie TABACOD, naukowcy chcą określić wiek i tempo wzrostu dorszy, aby umożliwić wiarygodną ocenę stanu zasobów. W tym celu wykorzystają wyniki historycznych znakowań realizowanych na dużą skalę i połączą je z wynikami badań wspomnianego projektu. W trakcie jego realizacji, zostanie oznakowanych zewnętrznymi znaczkami około 18 000 dorszy przy jednoczesnym chemicznym oznakowaniu otolitów. Zwrot zewnętrznie oznakowanych ryb jest opłacalnym sposobem pomiaru tempa wzrostu dorszy, jednak w zależności od kondycji ponownie odłowionych ryb (np. niskie tempo wzrostu), znakowanie zewnętrzne może nie dostarczyć odpowiednich danych. Znakowanie chemiczne (nieszkodliwe dla zdrowia ryb i ludzi) uwidacznia się na rosnącym otolicie w formie pierścienia założonego w momencie oznakowania. Umożliwia to naukowcom zbadanie przyrostu otolitu po ponownym odłowieniu od momentu oznakowania, dając tym samym informację o tempie wzrostu ryby, niezależnie od jej stanu w momencie odłowienia (żywa, martwa lub zamrożona po przechowaniu przez rybaka czy wędkarza). Kolejne 1000 dorszy zostanie oznakowanych znaczkami typu DST (Data Storage Tags) rejestrującymi głębokość i temperaturę wody, w której przebywał dorsz. Tym samym naukowcy będą mieli możliwość odtworzenia wzorców ruchu i behawioru dorszy w morzu, które to czynniki mogą oddziaływać na tempo wzrostu. Ostatnim etapem projektu jest opracowanie i walidacja metody, która może być używana do określenia tempa wzrostu dorszy w czasie we wschodnim Bałtyku. Badanie składu chemicznego otolitu, z wykorzystaniem danych z historycznych znakowań, będzie podstawą opracowania metody, która zostanie następnie poddana walidacji przy użyciu nowych danych uzyskanych w wyniku realizacji projektu.
MIR-PIB zrealizuje pierwsze rejsy projektu znakowania dorszy w bieżącym roku. W czasie ich trwania zostało zaplanowanych do oznakowania łącznie 1 500 dorszy. Kluczem do sukcesu realizowanego projektu jest możliwie największa liczba zwrotów oznakowanych dorszy wraz ze znaczkami. Z tego względu niezwykle istotna jest współpraca z rybakami i wędkarzami, od których zależy liczba odzyskanych oznakowanych dorszy i znaczków. Ze względu na znakowanie chemiczne niezbędne jest odzyskanie całego dorsza (wraz ze znaczkiem), gdyż obserwacje otolitu w mikroskopie fluorescencyjnym pozwolą na identyfikację pierścienia powstałego na skutek znakowania chemicznego.