Kategorie
Zobacz również tu
-
Eksport towarów rolno-spożywczych z Polski
2024-11-04 -
Skup żywca rzeźnego
2024-11-04
Poznaj produkty
-
Spodnie robocze BETA 7900FP
2011-05-16 -
Wał uprawowy tandem TOLMET
2015-05-08 -
Breloczek ciągnik John Deere
2011-04-06 -
Cyklony
2014-01-21
Rejestracja „kiełbasy lisieckiej” jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego
Dnia 13 października 2010 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie Komisji (UE) nr 918/2010 z dnia 12 października 2010 zapisujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) nazwę „kiełbasa lisiecka”.
„Kiełbasa lisiecka” jest kolejnym, po „susce sechlońskiej”, polskim produktem zarejestrowanym przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne.
Cechą charakterystyczną „kiełbasy lisieckiej” jest to, że przy jej wytwarzaniu 85% mięsa pozyskiwane jest z szynki. Producenci sami prowadzą dodatkową klasyfikację poubojową mięsa, dzięki której określają przydatność elementów tuszy do produkcji. Ponadto większość mięsa zawartego w „kiełbasie lisieckiej” jest grubo krojona (kostki o boku 3-5 cm), dlatego też na przekroju poprzecznym wyraźnie widoczne są kawałki mięsa otoczone bardziej rozdrobnionym farszem.
W smaku „kiełbasy lisieckiej” dominuje doprawione mięso wieprzowe, z delikatnie wyczuwalnym smakiem pieprzu, aromatem czosnku oraz zaznaczoną obecnością soli. Podczas procesu wędzenia „kiełbasy lisieckiej”, który odbywa się w tradycyjnych komorach wędzarniczych, źródłem dymu i ciepła jest spalanie drewna z drzew liściastych – olcha i buk lub owocowych. Dzięki temu „kiełbasa lisiecka” posiada bardzo charakterystyczny zapach i smak.
Tradycja wytwarzania „kiełbasy lisieckiej” sięga lat 30. XX w. Produkt ten wywodzi się z „kiełbas krajanych”, z których słyną krakowskie zakłady wędliniarskie. Wyodrębnienie się „kiełbasy lisieckiej” wynikało z unikalnej receptury jej przygotowywania, stosowanej przez masarzy z okolic Liszek i Czernichowa. To właśnie receptura, utrzymywana niegdyś w tajemnicy, stanowiła o walorach smakowych i jakości „kiełbasy lisieckiej”. Krytycy kulinarni w przewodniku po gastronomii krakowskiej, wydanym w 1966 roku, doceniają renomę „kiełbasy lisieckiej” i opisują ją jako charakterystyczną ze względu na skład oraz recepturę, gdyż wypełniona jest dużymi, delikatnymi kawałkami mięsa, a receptura jej przygotowywania nadaje jej swoisty smak.
Obecnie już 20 polskich produktów zostało wpisanych do unijnych rejestrów. Informacje na temat zarejestrowanych produktów można znaleźć tutaj.
Źródło: http://www.minrol.gov.pl