U zwierząt wykazujących objawy choroby niebieskiego języka (BTV) dopuszcza się leczenie. W przypadkach, kiedy zakażone zwierzęta nie reagują na zastosowane leczenie, powiatowy lekarz weterynarii może wydać decyzję administracyjną nakazującą zabicie takich zwierząt. W przypadku wydania takiej decyzji, stosownie do art. 49 ustawy, za takie zwierzęta przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.
W rozporządzeniu wykonawczym (UE) 2018/1882 (2) wymieniono zakażenie BTV jako chorobę kategorii C+D+E dla serotypów od 1 do 24. Oznacza to m.in., że zastosowanie immunologicznych weterynaryjnych produktów leczniczych (szczepionek) przeciwko zakażeniom wirusem choroby niebieskiego języka jest zasadniczo dobrowolne. Wg informacji posiadanych przez Ministerstwo państwa członkowskie UE stosują różne modele postępowania w kontekście dofinansowywania sczepień przeciwko tej chorobie. Przykładowo w państwach takich jak Austria, Portugalia czy Szwecja szczepienia przeciwko BTV-3 są dobrowolne i wykonywane na koszt hodowcy. Także Grecja i Niderlandy nie wspierają szczepień przeciwko BTV. W Polsce przyjęto aktualnie analogiczne rozwiązanie.
źródło: Gospodarz.pl/KRIR foto:
Gospodarz.pl